خواهد آورد خط و ترک جفا از مشتاق اصفهانی غزل 132
1. خواهد آورد خط و ترک جفا خواهد کرد
گر کند عمر وفا یار وفا خواهد کرد
...
مرا بخت سبز از فلک دوش از مشتاق اصفهانی غزل 133
1. مرا بخت سبز از فلک دوش بود
که آن سرو نازم در آغوش بود
...
خدات خواهی اگر از بلا از مشتاق اصفهانی غزل 134
1. خدات خواهی اگر از بلا نگه دارد
مرا تو نیز نگهدار تا نگه دارد
...
روزی که مرغ وحشی دل با از مشتاق اصفهانی غزل 135
1. روزی که مرغ وحشی دل با تو رام بود
نه نامی از قفس نه نشانی ز دام بود
...
نه هر مهی روش مهرگستری از مشتاق اصفهانی غزل 136
1. نه هر مهی روش مهرگستری داند
نه هر که خواجه شود بنده پروری داند
...
بوسه‌ای دوش ز لعل تو از مشتاق اصفهانی غزل 137
1. بوسه‌ای دوش ز لعل تو براتم دادند
مرده بودم ز غمت آب حیاتم دادند
...
دل چرا چون شمع جز آه سربارش از مشتاق اصفهانی غزل 138
1. دل چرا چون شمع جز آه سربارش نباشد
گر به آتش پاره‌ای چون خود سروکارش نباشد
...
مژده ای دل که شب فرقت از مشتاق اصفهانی غزل 139
1. مژده ای دل که شب فرقت یار آخر شد
روز تاریک سرآمد شب تار آخر شد
...
صد چشمم و رخسار تو دیدن از مشتاق اصفهانی غزل 140
1. صد چشمم و رخسار تو دیدن نگذارند
صد گوشم و حرف تو شنیدن نگذارند
...
شام شد زلف سیاه تو به از مشتاق اصفهانی غزل 141
1. شام شد زلف سیاه تو به یادم آمد
گشت طالع مه و ماه تو به یادم آمد
...
گفتم ز صبر کار بسامان از مشتاق اصفهانی غزل 142
1. گفتم ز صبر کار بسامان شود نشد
طالع بحکم و بخت به فرمان شود نشد
...
خوش آنکه مرا وصل تن سیمنتی از مشتاق اصفهانی غزل 143
1. خوش آنکه مرا وصل تن سیمنتی بود
در دستم ازین باغچه سیب ذقنی بود
...