وزین رو چه (آن از عثمان مختاری شهریارنامه 24
1. وزین رو چه (آن دید) ارژنگ شاه
نمانده کلاه و شکسته سپاه
...
سپاهی که از زر از عثمان مختاری شهریارنامه 25
1. سپاهی که از زر توانگر بود
بدست از پی کینه اش سر بود
...
سپهبد چو آن دید از عثمان مختاری شهریارنامه 26
1. سپهبد چو آن دید آمد بخشم
برو بر بگرداند از کینه چشم
...
کزین روی ارژنگ از عثمان مختاری شهریارنامه 27
1. کزین روی ارژنگ آمد به پیش
وزین روی هیتال با فیل خویش
...
به پرسید هیتال از عثمان مختاری شهریارنامه 28
1. به پرسید هیتال کین مرد کیست
کزین سان سواری به گیتی نزیست
...
گرآن زرد پوشی از عثمان مختاری شهریارنامه 29
1. گرآن زرد پوشی که آید به جنگ
بباید سرش آورم زیر چنگ
...
بدو گفت کای زنگی از عثمان مختاری شهریارنامه 30
1. بدو گفت کای زنگی دیو چهر
بگیری زمن دستبردی بدهر
...
که ازدشت ناگاه از عثمان مختاری شهریارنامه 31
1. که ازدشت ناگاه برخواست گرد
بیامد سواری بساز نبرد
...
بد آن زرد پوش آن از عثمان مختاری شهریارنامه 32
1. بد آن زرد پوش آن سیه پوش گفت
که مردی ز مردان نماند نهفت
...
چو کرد اژدهای از عثمان مختاری شهریارنامه 33
1. چو کرد اژدهای شب قیر فام
نهان مهره مهر در زیر جام
...
سپه جمله جنبید از عثمان مختاری شهریارنامه 34
1. سپه جمله جنبید از جای خویش
ندانست بیدل سر از پای خویش
...
چو صف دو لشکر چنین از عثمان مختاری شهریارنامه 35
1. چو صف دو لشکر چنین راست گشت
برآمد یکی گرد از روی دشت
...