خوش آن زبان که شود چون زبان لوح و قلم از محتشم قصیده 47
1. خوش آن زبان که شود چون زبان لوح و قلم
به مدح و منقبت شاه ذوالفقار علم
من و دو اسبه دوانیدن کمیت قلم از محتشم قصیده 48
1. من و دو اسبه دوانیدن کمیت قلم
به مدح یکه سوار قلم رو آدم
ای نثار شام گیسویت خراج مصر و شام از محتشم قصیده 49
1. ای نثار شام گیسویت خراج مصر و شام
هندوی خال تو را صد یوسف مصری غلام
باد در عیش مدام از بهجت عید صیام از محتشم قصیده 50
1. باد در عیش مدام از بهجت عید صیام
پادشاه محتشم سلطان گردون احتشام
روزه رفت و آمد از نزدیک مخدوم الانام از محتشم قصیده 51
1. روزه رفت و آمد از نزدیک مخدوم الانام
بر سر من مشفقی با عیدی عید صیام
ایا صبا برسان تحفهٔ درود و سلام از محتشم قصیده 52
1. ایا صبا برسان تحفهٔ درود و سلام
ز کمترین خلایق به بهترین انام
ای جهان را به دولت تو نظام از محتشم قصیده 53
1. ای جهان را به دولت تو نظام
آسمان را به خدمت تو قیام
ز تاب مشگل اگر نگسلد رگ جانم از محتشم قصیده 54
1. ز تاب مشگل اگر نگسلد رگ جانم
که کار تنگ شد از پیچ و تاب دورانم
صد شکر کز شفای شهنشاه کامران از محتشم قصیده 55
1. صد شکر کز شفای شهنشاه کامران
نوشد لباس امن و امان در بر جهان
رایت فتح جدید گفت شه کامران از محتشم قصیده 56
1. رایت فتح جدید گفت شه کامران
داور نصرت قرین خسرو صاحبقران
بود به چنگ درنگ جیب مهم جهان از محتشم قصیده 57
1. بود به چنگ درنگ جیب مهم جهان
تا به میان زد قضا دامن آخر زمان
ای دهر پیر عیش ز سر گیر کاسمان از محتشم قصیده 58
1. ای دهر پیر عیش ز سر گیر کاسمان
مهد زمین سپرد به دارای نوجوان