باز این چه زلف از طرف رخ از محتشم کاشانی غزل 61
1. باز این چه زلف از طرف رخ نمودن است
باز این چه مشگ بر ورق لاله سودن است
...
زخم جفای یار که بر سینه از محتشم کاشانی غزل 62
1. زخم جفای یار که بر سینه مرهم است
از بخت من زیاده و از لطف او کم است
...
کنون که خنجر بیداد یار از محتشم کاشانی غزل 63
1. کنون که خنجر بیداد یار خونریز است
کجاست مرد که بازار امتحان تیز است
...
زان آستان که قبلهٔ ارباب از محتشم کاشانی غزل 64
1. زان آستان که قبلهٔ ارباب دولت است
محرومی من از عدم قابلیت است
...
به عزم رقص چو آن فتنه زمین از محتشم کاشانی غزل 65
1. به عزم رقص چو آن فتنه زمین برخاست
بر آسمان ز لب غیب‌افرین برخاست
...
چون دم جان دادنم آهی ز جانان از محتشم کاشانی غزل 66
1. چون دم جان دادنم آهی ز جانان برنخاست
آهی از من سر نزد کز مردم افغان برنخاست
...
رخت که صورت صنع آشکار از از محتشم کاشانی غزل 67
1. رخت که صورت صنع آشکار از آن پیداست
نشان دقت صورت نگار از آن پیداست
...
با من بدی امروز زاطوار از محتشم کاشانی غزل 68
1. با من بدی امروز زاطوار تو پیداست
بدگو سخنی گفته ز گفتار تو پیداست
...
گوی میدان محبت سر اهل نظر از محتشم کاشانی غزل 69
1. گوی میدان محبت سر اهل نظر است
گرد این عرصه مگردید که سر در خطر است
...
تو را بسوی رقیبان گذار از محتشم کاشانی غزل 70
1. تو را بسوی رقیبان گذار بسیار است
ز رهگذار تو بر دل غبار بسیار است
...
با خط آن سلطان خوبان را از محتشم کاشانی غزل 71
1. با خط آن سلطان خوبان را جمالی دیگر است
بسته هر موی او صاحب کمالی دیگر است
...