کو دل که محو نرگس جادو از محتشم کاشانی غزل 442
1. کو دل که محو نرگس جادو فنت شوم
مستغرق نظاره مرد افکنت شوم
...
وصل کو تا بی‌نیاز از وصل از محتشم کاشانی غزل 443
1. وصل کو تا بی‌نیاز از وصل آن دلبر شوم
ترک او گویم پرستار بت دیگر شوم
...
خوش آن که هم زبان به تو از محتشم کاشانی غزل 444
1. خوش آن که هم زبان به تو شیرین بیان شوم
حرفی ز من بپرسی و من بی‌زبان شوم
...
مهر بیگانگی آغاز تو را از محتشم کاشانی غزل 445
1. مهر بیگانگی آغاز تو را بنده شوم
میل آمیخته با ناز تو را بنده شوم
...
منم آن گدا که باشد سر کوی از محتشم کاشانی غزل 446
1. منم آن گدا که باشد سر کوی او پناهم
لقبم شه گدایان که گدای پادشاهم
...
تو به زور حسن ایمن مشو از محتشم کاشانی غزل 447
1. تو به زور حسن ایمن مشو از سپاه آهم
که من ضعیف پیکر ملک قوی سپاهم
...
به من حیفست شمشیر سیاست‌دار از محتشم کاشانی غزل 448
1. به من حیفست شمشیر سیاست‌دار عبرت هم
که بردم جان ز هجر و می‌برم نام محبت هم
...
آن شوخ جانان آشنا سوزد از محتشم کاشانی غزل 449
1. آن شوخ جانان آشنا سوزد دل بیگانه هم
صبر از من دیوانه برد آرام صد فرزانه هم
...
بس که ما از روی رسوایی از محتشم کاشانی غزل 450
1. بس که ما از روی رسوایی نقاب افکنده‌ایم
عشق رسوا را هم از خود در حجاب افکنده‌ایم
...
ما به عهدت خانهٔ دل از از محتشم کاشانی غزل 451
1. ما به عهدت خانهٔ دل از طرب پرداختیم
در به روی خوش دلی بستیم و باغم ساختیم
...
بس که ماندیم به زنجیر از محتشم کاشانی غزل 452
1. بس که ماندیم به زنجیر جنون پیر شدیم
با قد خم شده طوق سر زنجیر شدیم
...
تو کشیده تیغ و مرا هوس از محتشم کاشانی غزل 453
1. تو کشیده تیغ و مرا هوس که ز قید جان برهانیم
به مراد دل برسی اگر به مراد خود برسانیم
...