ز بس که مهر تو با این و آن از محتشم کاشانی غزل 418
1. ز بس که مهر تو با این و آن یقین دارم
به دوستی تو با کائنات کین دارم
...
من آنم که جز عشق کاری ندارم از محتشم کاشانی غزل 419
1. من آنم که جز عشق کاری ندارم
در آن کار هم اختیاری ندارم
...
به سینه داغ نهانی که داشتم از محتشم کاشانی غزل 420
1. به سینه داغ نهانی که داشتم ز تو دارم
نهان ز خلق لسانی که داشتم ز تو دارم
...
من منفعل که پیشت دو جهان از محتشم کاشانی غزل 421
1. من منفعل که پیشت دو جهان گناه دارم
بچه روی عذر گویم که رخ سیاه دارم
...
خوش آن ساعت که خندان پیشت از محتشم کاشانی غزل 422
1. خوش آن ساعت که خندان پیشت ای سیمین بدن میرم
تو باشی بر سر بالین من گریان و من میرم
...
من که از ادعیه خوانان از محتشم کاشانی غزل 423
1. من که از ادعیه خوانان دگر ممتازم
از دعای تو به مدح تو نمی‌پردازم
...
به بزم او حریفان را ز مستی از محتشم کاشانی غزل 424
1. به بزم او حریفان را ز مستی دست و پا بوسم
به این تقریب شاید دست آن کان حیا بوسم
...
ای هزارت چشم در هر گوشه از محتشم کاشانی غزل 425
1. ای هزارت چشم در هر گوشه سرگردان چشم
آهوی چشم سیه مستان تو را قربان چشم
...
افکن گذر به کلبه ما تا از محتشم کاشانی غزل 426
1. افکن گذر به کلبه ما تا بهم رسد
از گرد رهگذار تو کحلی برای چشم
...
کو اجل تا من نقاب تن ز جان از محتشم کاشانی غزل 427
1. کو اجل تا من نقاب تن ز جان خود کشم
بی‌حجاب این تحفه پیش دلستان خود کشم
...
رسید نغمه ای از باده‌نوشی از محتشم کاشانی غزل 428
1. رسید نغمه ای از باده‌نوشی تو به گوشم
که چون خم می و چو ننای نی به جوش و خروشم
...
گر من به مردن دل نهم آسوده از محتشم کاشانی غزل 429
1. گر من به مردن دل نهم آسوده جانی را چه غم
وز مهر من گرجان دهم نامهربانی را چه غم
...