ای شربت جفای تو هم تلخ و هم لذیذ از محتشم غزل 287
1. ای شربت جفای تو هم تلخ و هم لذیذ
خصمانه حرفهای تو هم تلخ و هم لذیذ
بس که چون باران نیسان ای سحاب خوش مطر از محتشم غزل 288
1. بس که چون باران نیسان ای سحاب خوش مطر
از زبان ما دعا میبارد از دست تو زر
بر مه روی تو خط مشگ بار از محتشم غزل 289
1. بر مه روی تو خط مشگ بار
ساخته روزم چو شب از غصه تار
چنین که من ز تو خود را نمودهام بیزار از محتشم غزل 290
1. چنین که من ز تو خود را نمودهام بیزار
نعوذبالله اگر افتدم به تو سرو کار
تا شده ای گل به تو اغیار یار از محتشم غزل 291
1. تا شده ای گل به تو اغیار یار
در دلم افزون شده صد خار خار
زهی ز سلطنتت روزگار منت دار از محتشم غزل 292
1. زهی ز سلطنتت روزگار منت دار
شکار کرده خلقت دل صغار و کبار
افکنده ره به کلبهٔ درویش خاکسار از محتشم غزل 293
1. افکنده ره به کلبهٔ درویش خاکسار
سلطان شاه مشرب جم قدر کامکار
پیشت از سهوی که کردم ای خدیو کامکار از محتشم غزل 294
1. پیشت از سهوی که کردم ای خدیو کامکار
شرمسارم شرمسارم شرمسارم شرمسار
تا به سر منزل چشمم کنی ای سرو گذار از محتشم غزل 295
1. تا به سر منزل چشمم کنی ای سرو گذار
اشگ من میکند این خانه به صدرنگ نگار
زین بیشتر رکاب ستم سر گران مدار از محتشم غزل 296
1. زین بیشتر رکاب ستم سر گران مدار
در راه وصل این همه کوته عنان مدار
ای طور تو را جهان خریدار از محتشم غزل 297
1. ای طور تو را جهان خریدار
من جور تو را به جان خریدار
دانم اگر از دلبری قانع به جانی ای پسر از محتشم غزل 298
1. دانم اگر از دلبری قانع به جانی ای پسر
داد سبک دستی دهم در سر فشانی ای پسر