ز بس که نور ز حسن تو در جهان از محتشم کاشانی غزل 251
1. ز بس که نور ز حسن تو در جهان بدود
هزار پیک نظر در قفای آن بدود
...
اول منزل عشقست بیابان از محتشم کاشانی غزل 252
1. اول منزل عشقست بیابان فنا
عاشقی کو که درین ره دو سه منزل برود
...
دست به دست همچو گل آن بت از محتشم کاشانی غزل 253
1. دست به دست همچو گل آن بت مست می‌رود
گر ز پیش نمی‌روم کار ز دست می‌رود
...
آن که اشگم از پیش منزل از محتشم کاشانی غزل 254
1. آن که اشگم از پیش منزل به منزل می‌رود
وه که با من وعده می‌فرمود و با دل می‌رود
...
باز ما را جان به استقبال از محتشم کاشانی غزل 255
1. باز ما را جان به استقبال جانان می‌رود
تن به جا می‌ماند و دل همره جان می‌رود
...
آن مه که صورتش ز مقابل از محتشم کاشانی غزل 256
1. آن مه که صورتش ز مقابل نمی‌رود
از دیده گرچه می‌رود از دل نمی‌رود
...
از بادهٔ لاله تو چو در از محتشم کاشانی غزل 257
1. از بادهٔ لاله تو چو در ژاله می‌رود
خون قطره قطره در جگر لاله می‌رود
...
اگر شراب خوری صد جگر کباب از محتشم کاشانی غزل 258
1. اگر شراب خوری صد جگر کباب شود
وگر تو مست شوی عالمی خراب شود
...
پیش او نیک و بد عاشق اگر از محتشم کاشانی غزل 259
1. پیش او نیک و بد عاشق اگر ظاهر شود
مدت هجر من و وصل رقیب آخر شود
...
چو کار به رغم از امید وصل از محتشم کاشانی غزل 260
1. چو کار به رغم از امید وصل تنگ شود
سرور در دل عاشق گران درنگ شود
...
چشمم چو روز واقعه در خواب از محتشم کاشانی غزل 261
1. چشمم چو روز واقعه در خواب می‌شود
کین من از دل تو عنان تاب می‌شود
...
حسن را گر ناز او کالای از محتشم کاشانی غزل 262
1. حسن را گر ناز او کالای دکان می‌شود
زود نرخ جان درین بازار ارزان می‌شود
...