شهرآشوب در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 ای روی تو باغ و باغبانی تو روی تو و باغ هر دو همچون هم

2 دانم که تو ابر و نم روا داری ز آن دیده چو ابر کرده ام پرنم

3 در باغ تو تا که باغبان باشی لاله بگه خزان نیاید کم

4 خرم شده باغ از تو چون جنت چون باغ تو باغ نیست در عالم

1 آمد به عرض گاه دلارام من فراز پیش بساط عارض در جمله حشم

2 خیره بماند عارض چون حیلتش بدید گفتا که هست لاله رخ و نوش لب صنم

3 دو لب عقیق و شکر دو روی مهر و ماه دو چشم لطف و خوبی دو زلف پیچ و خم

4 خالی به زیر زلفش و چاهیش در ز نخ خال اصل فتنه گشته و چه معدن ستم

1 ای روی تو چون تخته سیمین و نبشته دو صاد و دو جیم از تبتی مشک در آن سیم

2 بر صاد فتادست مگر نقطه جیمت با نقطه شده صادت و بی نقطه شده جیم

1 ای آفتاب حسن تو را آفتاب سجده برد همچو من از آسمان

2 خردی تو و بزرگ تو را پایگاه سال تو اندک و تو بسیار دان

3 چو آفتاب خردی در چشم خلق لیکن رسیده نور تو در هر مکان

4 از فرقت تو بر من تاریک دهر در وصلت تو روشن بر من جهان

1 ای بت صیاد جز از تو که دید صیدی که صید کند در جهان

2 آلت تو غمزه و ابروی توست صید تو زین روی دلست و روان

3 این نه شگفتست بتاز آنکه هست آلت صیادان تیر و کمان

1 ای دلارام یار بازرگان ماه نقطه دهان موی میان

2 دل و جانم به بوسه بخری اینت کالا خریدن ارزان

3 سود جست اندر آن که کرد آری سود جوید همیشه بازرگان

1 تا کی تویی به تعبیه جنگ ساختن وین اسب کامگاری پیوسته تاختن

2 همواره کینه داری و پر خاش و مشغله هرگز مرا به مهر ندانی نواختن

3 تو زرگری و من زر بگداختی مرا زرگر چه کار دارد جز زر گداختن

4 پس چون که مر مرا نشناسی همی به حق گر زر همیشه زرگر داند شناختن

1 ای بت دیبا رخان به دو رخ دیبا تا نکنی پاره پاره صد دل پر خون

2 رشته مگر عاشق است بر لب تو زان تافته داری همیش چون من محزون

3 ای دو لب تو عقیق و در دو عقیقت دو رده درست هر دو صافی و مکنون

4 باشد منظوم در برشته ولیکن در تو منظوم و رشته از در بیرون

1 به حج شدی و من از اندهان هجرانت به گرد خانه تو گشته ام چو حاج دوان

2 تو ماه و مکه ز روی تو آسمان برین تو حور و کعبه ز روی تو روضه رضوان

3 رواست ار تو مرا می کشی به تیغ فراق از آن که رسم بود در حج ای پسر قربان

1 ای بت شکر لب شیرین دهان خوبتر از عمری و خوشتر ز جان

2 روزه همی داری مردم کشی راست نیایند به هم این و آن

3 هر چه تو را دارد از روزه سود داردت از کشتن عاشق زیان