شهرآشوب در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 تا بدیدم که شد از دست تو ای جان پدر قلم چون زر بر کاغذ چون سیم روان

2 من به امید وصال تو به کردار قلم لاغر و زرد و نوان گشتم و گریان و دوان

3 من بسان قلم ار روزی فرمان دهیم به سر خود چو قلم گردم پیش تو روان

1 چو اشک ابر به گل برچکیده بینم خوی بر آن دو عارض گلگون و آن دو زلف نگون

2 شگفت نیست ز آتش بکاهد آب ولی ز آتش دلم آب دو دیده گشت فزون

3 چرا فروخته تر باشد آتش رخ تو ز آب آن دو سیه زلفکان غالیه گون

1 ای بت زیبا کافر دلی و کافر دین کفر و ایمان شده از زلف و رخت هر دو یقین

2 اگر آن ظلمت کاندر دل پر ظلمت توست روز را بودی تاریک شدی روی زمین

3 وگر آن نور که بر دو رخ نورانی توست در دلت بودی جای تو بدی خلد برین

1 ای لب تو چنانک زو در عمر نتوان شهد و نوش نوشیدن

2 عارض تو گرفت مذهب مصر که بخواهد سیاه پوشیدن

1 خود را چرا رگ زدی بی علتی ای آنکه هست خون رگت جان من

2 دانسته ای که خون تو جان منست زین روی را بریخته ای خون ز تن

3 یا از برای آن زده ای تا شوی بر رگ زدن دلیر چو من در سخن

4 برگ گلست دست تو آری بتا بر برگ گل درست شود رگ زدن

1 زرد کردی رخم به انده و غم لعل کردی دهان تنبول تن

2 در دندانت تا عقیق شدست لعل گشته ست جزع دیده من

1 دو گونه تیر داری بر کف و چشم سپیدان بعضی و بعضی سیاهان

2 بداندیشان رمند از تیر دستت رمند از تیر چشمت نیک خواهان

3 اگر چون غمزه خود تیر سازی به گوهرها بخرند از تو شاهان

1 چون میل تو به آب همی بینم ای صنم مانند چشمه کردم من چشم خویشتن

2 سقا اگر همیشه کند سوی چشمه میل بس چون که میل نیست تو را سوی چشم من

3 دانسته ای مگر که بود بی خلاف گرم آن آب دیده ای که بود از غم و حزن

4 جانا بیا که سرد همی گردد آب چشم هر گه که شد جدا دم سرد من از دهن

1 ای صنم چنگ زن چنگ ساز فخر همه چنگ زنان جهان

2 چنگ تو در چنگ تو از چنگ تو همچو من عشق تو کوژونوان

3 در غم هجران تو خاموش بود از طرب وصل تو دارد فغان

4 روی تو گل چنگ تو بلبل ولی بلبل بر گل شود افغان کنان

1 اگر آهنگریست پیشه تو با من ای دلربای درده تن

2 از دل خویش وز دلم برساز از پی کار کوره و آهن

3 کآهنی نیست سخن چون دل تو کوره ای نیست گرم چون دل من