رباعیات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 هر جای که عشوه ایست پرورده توست هر جای که رنگی است برآورده توست

2 عشوه گری و سیه گری پرده توست اینک کف دست تو سیه کرده توست

1 در شعر مرا نیک و بد چرخ یکی است گو خواه بگرد بر من و خواه بایست

2 هر شاعر نیک را قوی طایفه ایست والله که مرا به طایفه حاجت نیست

1 ای صدر جهان ناصر تو یزدان باد رای تو معین و دولتت سلطان باد

2 عمر تو و دولت تو جاویدان باد آنچت باد ز کامرانی آن باد

1 آرام ز خویشتن جدا خواهم کرد جان از قبل تو در فنا خواهم کرد

2 تو پنداری تو را رها خواهم کرد تا جان دارم تو را وفا خواهم کرد

1 زین پس اگرم ضعیف تن خواهد بود پیدا نه نشان پیرهن خواهد بود

2 ور یار نه در کنار من خواهد بود پیراهن دیگرم کفن خواهد بود

1 جان و دل و دین دست فراهم کردند وندر بیعت پشت به پشت آوردند

2 سوگند به جان و سر وصلت خوردند گر بر گردم ز تو ز من برگردند

1 گیتی و فلک به کشتن من یارند زان بر من روز و شب همی غم بارند

2 نشگفت گرم ز دست می نگذارند در معرکه دست تو مبارز دارند

1 باز این تن مستمند زندانی شد رنج آمد و آن یار و تن آسانی شد

2 فرجام تو ای بخت پشیمانی شد کی دانستم که تو چنین دانی شد

1 چون چرخ زهر چه بود درویشم کرد اندر بندم کشید و فرویشم کرد

2 تن زار و جگر خسته و دلریشم کرد در جمله به کامه بد اندیشم کرد

1 در محنت شو خوش و مکن نعمت یاد شو در ده تن که داد کس چرخ نداد

2 چون بار بلایی که قضا بر تو نهاد تن دار چو کوه باش و بی باک چو باد