ای شاه ز بزم تو جهان از مسعود سعد سلمان رباعی 49
1. ای شاه ز بزم تو جهان را خبرست
در بزم تو امشب آفتاب دگرست
گر نور فلک چو طبع از مسعود سعد سلمان رباعی 50
1. گر نور فلک چو طبع ما گردد راست
در مدح تو از طبع سخن نتوان خواست
طاهر که خطاب تو بر از مسعود سعد سلمان رباعی 51
1. طاهر که خطاب تو بر از نام تو نیست
در مملکت ایام چو ایام تو نیست
با ما ثقت الملک هم از مسعود سعد سلمان رباعی 52
1. با ما ثقت الملک هم آوازی نیست
کس را با بخت هیچ دمسازی نیست
چشم تو چو فتنه جهان از مسعود سعد سلمان رباعی 53
1. چشم تو چو فتنه جهان سوزانست
مژگانت چو نوک تیر دلدوزانست
شد صالح و از همه قیامت از مسعود سعد سلمان رباعی 54
1. شد صالح و از همه قیامت برخاست
بارید ز چرخ بر سرم هر چه بلاست
اندر خور نعمت توام از مسعود سعد سلمان رباعی 55
1. اندر خور نعمت توام خدمت نیست
و آن کیست کش از نعمت تو قسمت نیست
آن شیر که او به صید از مسعود سعد سلمان رباعی 56
1. آن شیر که او به صید جز شیر نکشت
گشت از پس آن خوابگهش چون خرخشت
رنج دل و رنج دیده از مسعود سعد سلمان رباعی 57
1. رنج دل و رنج دیده جز دیده نجست
دانی که شد این گناه بر دیده درست
در ماه چه روشنی که از مسعود سعد سلمان رباعی 58
1. در ماه چه روشنی که در روی تو نیست
ور خلد چه خرمی که در کوی تو نیست
در فرقت آن کس که تن از مسعود سعد سلمان رباعی 59
1. در فرقت آن کس که تن و جان تو اوست
این ناله سر بسته بی دل نه نکوست
از چرخ چو بر تو مهر از مسعود سعد سلمان رباعی 60
1. از چرخ چو بر تو مهر فرزندی نیست
دلتنگی کردن از خردمندی نیست