روزی که چو باد پیش من برگذری از مسعود سعد سلمان رباعی 361
1. روزی که چو باد پیش من برگذری
دردسر و رنج دل و خون جگری
مفروق دو دیده ای و مقرون دلی از مسعود سعد سلمان رباعی 362
1. مفروق دو دیده ای و مقرون دلی
دل هر چه بیندیشد مضمون دلی
مرهم گفتم تو با دل ریش همی از مسعود سعد سلمان رباعی 363
1. مرهم گفتم تو با دل ریش همی
تا بندیشم من از بدانیش همی
دولت ز علاء دولت عالی رای از مسعود سعد سلمان رباعی 364
1. دولت ز علاء دولت عالی رای
بر عالم سایه درد چون پر همای
از شیرینی چون به سخن بنشینی از مسعود سعد سلمان رباعی 365
1. از شیرینی چون به سخن بنشینی
از دو لب خود شکر به دامن چینی
با هر تاری ساخته چون پود شوی از مسعود سعد سلمان رباعی 366
1. با هر تاری ساخته چون پود شوی
با جمله همه زیان بی سود شوی
ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی از مسعود سعد سلمان رباعی 367
1. ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی
دل را ز همه غمان فرو می شویی
آخر نگذاردم فلک چون زاری از مسعود سعد سلمان رباعی 368
1. آخر نگذاردم فلک چون زاری
آخر بجهد فضل مرا بازاری
ای دولت هند را جمالی دادی از مسعود سعد سلمان رباعی 369
1. ای دولت هند را جمالی دادی
ای شادی زین قبل به غایت شادی
شوخی صنمی خوشی کشی خندانی از مسعود سعد سلمان رباعی 370
1. شوخی صنمی خوشی کشی خندانی
طوطی سخنی و عندلیب الحانی
عشق آتشی افروخت که از بسیاری از مسعود سعد سلمان رباعی 371
1. عشق آتشی افروخت که از بسیاری
در دوزخم افکند همی پنداری