چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان از مسعود سعد سلمان رباعی 325
1. چرخم چو بخواست کشت بی هیچ گمان
جاه تو به زندگانیم کرد ضمان
امروز منم تفته دل و رفته روان از مسعود سعد سلمان رباعی 326
1. امروز منم تفته دل و رفته روان
تلخم شده زندگانی اندر زندان
بگشای چو گل به وعده راست دهن از مسعود سعد سلمان رباعی 327
1. بگشای چو گل به وعده راست دهن
ور نه ز تو چون لاله کنم پیراهن
مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین از مسعود سعد سلمان رباعی 328
1. مشک از سر زلفین تو بویم پس ازین
گرد در تو بدیده پویم پس از این
زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن از مسعود سعد سلمان رباعی 329
1. زاری و دعا کن به سحرگاه ای تن
توفیق و سداد و راستی خواه ای تن
دیدی که غلام داشتم چندان من از مسعود سعد سلمان رباعی 330
1. دیدی که غلام داشتم چندان من
پرورده ز خون دل چو فرزندان من
روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو از مسعود سعد سلمان رباعی 331
1. روزم تیره ست از آن رخ مهوش تو
عیشم تلخست از آن لبان خوش تو
دل بست شود چو سرفرازد با تو از مسعود سعد سلمان رباعی 332
1. دل بست شود چو سرفرازد با تو
تن بگدازد که در گدازد با تو
آنی که بری دست نیازد با تو از مسعود سعد سلمان رباعی 333
1. آنی که بری دست نیازد با تو
در خوبی همعنان که بتازد با تو
هر جان که بود برتر از آن باشی تو از مسعود سعد سلمان رباعی 334
1. هر جان که بود برتر از آن باشی تو
بخریده امت به جان گران باشی تو
نورست ای ماه حسن سرمایه تو از مسعود سعد سلمان رباعی 335
1. نورست ای ماه حسن سرمایه تو
پیرایه تو پست کند پایه تو
ای نای تو را نقل و می روشن کو از مسعود سعد سلمان رباعی 336
1. ای نای تو را نقل و می روشن کو
با تو طرب طبع و نشاط تن کو