گفتی خبرت کنم کسی بفرستم از مسعود سعد سلمان رباعی 277
1. گفتی خبرت کنم کسی بفرستم
با دل گفتم ز انده دل رستم
آن مرد که در سخن جهانیست منم از مسعود سعد سلمان رباعی 278
1. آن مرد که در سخن جهانیست منم
آن گوهر قیمتی که کانیست منم
هر جای که آتش نبردیست منم از مسعود سعد سلمان رباعی 279
1. هر جای که آتش نبردیست منم
بر هر طرفی که تیره گردیست منم
هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم از مسعود سعد سلمان رباعی 280
1. هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم
و آن کو یک تن شها سپاهی است منم
با ناله همی چو ابر بهمن گریم از مسعود سعد سلمان رباعی 281
1. با ناله همی چو ابر بهمن گریم
هر لحظه همی هزار دامن گریم
از بلبل نالنده تر و زارترم از مسعود سعد سلمان رباعی 282
1. از بلبل نالنده تر و زارترم
وز زرد گل ای نگار بیمارترم
روزان و شبان در آن غم و تیمارم از مسعود سعد سلمان رباعی 283
1. روزان و شبان در آن غم و تیمارم
کاسرار تو را چگونه پنهان دارم
ای جان جهان تا خبرت یافته ام از مسعود سعد سلمان رباعی 284
1. ای جان جهان تا خبرت یافته ام
دل را همه در رهگذرت یافته ام
از خود به تو من بتا گمان‌ها دارم از مسعود سعد سلمان رباعی 285
1. از خود به تو من بتا گمان‌ها دارم
وز کرده خویش داستان‌ها دارم
سیراب گلابی تو بر آتش خارم از مسعود سعد سلمان رباعی 286
1. سیراب گلابی تو بر آتش خارم
دو دست دمم که جز به آتش نارم
از هر چه بگفته اند پندی دارم از مسعود سعد سلمان رباعی 287
1. از هر چه بگفته اند پندی دارم
وز هر چه بگفته ام گزندی دارم
من بستر برف و بالش یخ دارم از مسعود سعد سلمان رباعی 288
1. من بستر برف و بالش یخ دارم
خاکستر و یخ پیشگه و بخ دارم