گفتی خبرت کنم کسی از مسعود سعد سلمان رباعی 277
1. گفتی خبرت کنم کسی بفرستم
با دل گفتم ز انده دل رستم
...
آن مرد که در سخن از مسعود سعد سلمان رباعی 278
1. آن مرد که در سخن جهانیست منم
آن گوهر قیمتی که کانیست منم
...
هر جای که آتش نبردیست از مسعود سعد سلمان رباعی 279
1. هر جای که آتش نبردیست منم
بر هر طرفی که تیره گردیست منم
...
هر جا که ز فضل پیشگاهی از مسعود سعد سلمان رباعی 280
1. هر جا که ز فضل پیشگاهی است منم
و آن کو یک تن شها سپاهی است منم
...
با ناله همی چو ابر از مسعود سعد سلمان رباعی 281
1. با ناله همی چو ابر بهمن گریم
هر لحظه همی هزار دامن گریم
...
از بلبل نالنده از مسعود سعد سلمان رباعی 282
1. از بلبل نالنده تر و زارترم
وز زرد گل ای نگار بیمارترم
...
روزان و شبان در از مسعود سعد سلمان رباعی 283
1. روزان و شبان در آن غم و تیمارم
کاسرار تو را چگونه پنهان دارم
...
ای جان جهان تا خبرت از مسعود سعد سلمان رباعی 284
1. ای جان جهان تا خبرت یافته ام
دل را همه در رهگذرت یافته ام
...
از خود به تو من بتا از مسعود سعد سلمان رباعی 285
1. از خود به تو من بتا گمان‌ها دارم
وز کرده خویش داستان‌ها دارم
...
سیراب گلابی تو از مسعود سعد سلمان رباعی 286
1. سیراب گلابی تو بر آتش خارم
دو دست دمم که جز به آتش نارم
...
از هر چه بگفته اند از مسعود سعد سلمان رباعی 287
1. از هر چه بگفته اند پندی دارم
وز هر چه بگفته ام گزندی دارم
...
من بستر برف و بالش از مسعود سعد سلمان رباعی 288
1. من بستر برف و بالش یخ دارم
خاکستر و یخ پیشگه و بخ دارم
...