شب ز انده تو همی از مسعود سعد سلمان رباعی 265
1. شب ز انده تو همی نیاید خوابم
بر جامه ز غم چو گوی در طبطابم
...
دانم که ز چرخ بخش از مسعود سعد سلمان رباعی 266
1. دانم که ز چرخ بخش بیرون نکنم
پس شاید اگر ز رنج دل خون نکنم
...
من دوش که از هجر از مسعود سعد سلمان رباعی 267
1. من دوش که از هجر تو در تاب شدم
جان تو که گر چو شمع در خواب شدم
...
از بند رحم ببند از مسعود سعد سلمان رباعی 268
1. از بند رحم ببند مهد افتادم
پس برد به زندان ادب استادم
...
شه پندارد که ما از مسعود سعد سلمان رباعی 269
1. شه پندارد که ما خردمندانیم
یا قلعه گشایان و عدو بندانیم
...
در آرزوی بوی گل از مسعود سعد سلمان رباعی 270
1. در آرزوی بوی گل نوروزم
در حسرت آن نگار عالم سوزم
...
لرزان ز بلا چو برگ از مسعود سعد سلمان رباعی 271
1. لرزان ز بلا چو برگ داند یارم
وآنگاه همی به برگ خواند کارم
...
تا روز همه شب از از مسعود سعد سلمان رباعی 272
1. تا روز همه شب از هوس بیدارم
تا شب همه روز در غم و تیمارم
...
بر دیده خیال دوست از مسعود سعد سلمان رباعی 273
1. بر دیده خیال دوست بنگاشته‌ام
دیدار بر آن خیال بگماشته‌ام
...
امروز در این حبس از مسعود سعد سلمان رباعی 274
1. امروز در این حبس من آن ممتحنم
کز خواری کس گوش ندارد سخنم
...
از دل بدم آتشی برانگیخته‌ام از مسعود سعد سلمان رباعی 275
1. از دل بدم آتشی برانگیخته‌ام
وز دیده به جای آب خون ریخته‌ام
...
عمری بدو کف دو رخ از مسعود سعد سلمان رباعی 276
1. عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم
نومیدی جان به درد دل در بستم
...