هر چند که این بند از مسعود سعد سلمان رباعی 217
1. هر چند که این بند ز پای افکندم
دانم که بود بند چنین یک چندم
...
من در عدم از جود از مسعود سعد سلمان رباعی 218
1. من در عدم از جود تو موجود شدم
در دولت تو بر سر مقصود شدم
...
ای طبع بده ور ندهی از مسعود سعد سلمان رباعی 219
1. ای طبع بده ور ندهی بستانم
آن مایه که گرد کرده ای من دانم
...
ای غمزه تو کآشفته از مسعود سعد سلمان رباعی 220
1. ای غمزه تو کآشفته بنیاد دلم
کم زادی و مهر تست همزاد دلم
...
ای طبع چو آتش از از مسعود سعد سلمان رباعی 221
1. ای طبع چو آتش از تو بس خوشنودم
کاندر فکرت همی نمایی دودم
...
گر من برم از مردم از مسعود سعد سلمان رباعی 222
1. گر من برم از مردم بد سازم برم
فرجام ببینم و به آغاز برم
...
جان و دل و دین به از مسعود سعد سلمان رباعی 223
1. جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم
عهدی بسته ست و اینت عهدی محکم
...
ای زرین نام لعبت از مسعود سعد سلمان رباعی 224
1. ای زرین نام لعبت سیم اندام
زر تو و سیم تو نه پخته ست و نه خام
...
تن کوبم و سرپیچم از مسعود سعد سلمان رباعی 225
1. تن کوبم و سرپیچم و بر روی زنم
آماده درد و رنج و اندوه منم
...
جان هر ساعت ز کار از مسعود سعد سلمان رباعی 226
1. جان هر ساعت ز کار زاری دهدم
هر روز زمانه بیش کاری دهدم
...
من دوش که از هجر از مسعود سعد سلمان رباعی 227
1. من دوش که از هجر تو در تاب شدم
جان تو که گر چو شمع در خواب شدم
...
تا کی غم یار و درد از مسعود سعد سلمان رباعی 228
1. تا کی غم یار و درد فرزند کشم
بیمار فراق خویش و پیوند کشم
...