از سنگم یا ز چیستم جان پدر از مسعود سعد سلمان رباعی 181
1. از سنگم یا ز چیستم جان پدر
خود داند کس که کیستم جان پدر
بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر از مسعود سعد سلمان رباعی 182
1. بر مرگ تو چون نمویم ای جان پدر
رخساره به خون بشویم ای جان پدر
می گویمت ای سعادت ای نیک پسر از مسعود سعد سلمان رباعی 183
1. می گویمت ای سعادت ای نیک پسر
در باب هنر کوش تو ای جان پدر
در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر از مسعود سعد سلمان رباعی 184
1. در غور فلک تعبیه ای ساخت چو ابر
بر هر شخ و که به حمله بر تاخت چو ابر
گویی که هوا به زیر گردست امروز از مسعود سعد سلمان رباعی 185
1. گویی که هوا به زیر گردست امروز
با سرما خلق را نبردست امروز
عشقت کشتم که غم درودم شب و روز از مسعود سعد سلمان رباعی 186
1. عشقت کشتم که غم درودم شب و روز
جان کاستم و رنج فزودم شب و روز
ای فقر بخاست روز بازار تو خیز از مسعود سعد سلمان رباعی 187
1. ای فقر بخاست روز بازار تو خیز
در کوکبه سپاه سالار آویز
ای شاه علاء دولت ملک افروز از مسعود سعد سلمان رباعی 188
1. ای شاه علاء دولت ملک افروز
امروز نه پیداست خزان از نوروز
چرخ از دم کون برنمی گردد باز از مسعود سعد سلمان رباعی 189
1. چرخ از دم کون برنمی گردد باز
گاهیم به ناز دارد و گه به نیاز
خورشید رخا وصل تو جویم همه روز از مسعود سعد سلمان رباعی 190
1. خورشید رخا وصل تو جویم همه روز
چون سایه از آن در تک و پویم همه روز
ای سود و زیان عمر فرسوده بترس از مسعود سعد سلمان رباعی 191
1. ای سود و زیان عمر فرسوده بترس
در کار بدرمان تو بیهوده بترس
ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس از مسعود سعد سلمان رباعی 192
1. ای یار چو صبر هیچ یاری مشناس
با فایده تر ز رفق کاری مشناس