رباعیات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 عمری بدو کف دو رخ نگارا خستم نومیدی جان به درد دل در بستم

2 اکنون ز نشاط وصل تو برجستم از پای درافتم ار نگیری دستم

1 آنی که ز فالها همه فال تو به هر سال تو در عمر ز هر سال تو به

2 زان مال که داشتم مرا مال تو به از مال مرا قبول و اقبال تو به

1 در سمجی چون توانم آرامیدن کز تنگی آن نمی توان خسبیدن

2 یارب که همی به چشم خواهم دیدن جایی که در او فراخ بتوان دیدن

1 ای طبع بده ور ندهی بستانم آن مایه که گرد کرده ای من دانم

2 ای آتش اندیشه چو من درمانم اندر تو زنم گر نبری فرمانم

1 اکنون که شدی به بتکده عاشق زار پیش آر صلیب و زود بربند زنار

2 اکنون که همی قلندری جویی یار مردانه بزی و از کسی باک مدار

1 ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد از بس که ز هجر تیر پرتابی خورد

2 این روی مرا که بود چون آبی زرد آغشته به خون تمام عنایی کرد

1 دوشم همه شب چنگ چو شمشیر بخست آرام مرا چو ناخن شیر بخست

2 تن را پس و پیش و زبر و زیر بخست تا این تن خایه و سر . . . بخست

1 جان و دل و دین دست فراهم کردند وندر بیعت پشت به پشت آوردند

2 سوگند به جان و سر وصلت خوردند گر بر گردم ز تو ز من برگردند

1 نه روزم هیزم است و نه شب روغن زین هر دو بفرسود مرا دیده و تن

2 در حبس شدم به مهر و مه قانع من کاین روزم گرم دارد آن شب روشن

1 جان و دل و دین به وصلت ای مهر صنم عهدی بسته ست و اینت عهدی محکم

2 هجرت چو به صافی کشد اندر عالم دانی چه زنند این دو سه هم مشت به هم