عجب از دیو پیکری کاو را از مسعود سعد سلمان مقطع 73
1. عجب از دیو پیکری کاو را
دولت آورد نام کرد سروش
نبشتن ز گفتن مهمتر شناس از مسعود سعد سلمان مقطع 74
1. نبشتن ز گفتن مهمتر شناس
به گاه نوشتن بجا آر هوش
یک زمان در بهشت بودم دوش از مسعود سعد سلمان مقطع 75
1. یک زمان در بهشت بودم دوش
نوش کردم ز گفته های تو نوش
چرخ هر لحظه ای دگر گردد از مسعود سعد سلمان مقطع 76
1. چرخ هر لحظه ای دگر گردد
زان به ما بر دگر شود رایش
خون همی بارم از دو دیده سرد از مسعود سعد سلمان مقطع 77
1. خون همی بارم از دو دیده سرد
بر وفات محمد خراش
سخا زریست کز همت زند رای تو بر سنگش از مسعود سعد سلمان مقطع 78
1. سخا زریست کز همت زند رای تو بر سنگش
سخن نظمی است کز معنی دهد رای تو سامانش
خسروا بود و هست خواهد بود از مسعود سعد سلمان مقطع 79
1. خسروا بود و هست خواهد بود
روزگارت رهی و چرخ مطیع
فلک اندر دمید پنداری از مسعود سعد سلمان مقطع 80
1. فلک اندر دمید پنداری
باد در آستین ما در تیغ
ای صنم ماهروی در ده روشن رحیق از مسعود سعد سلمان مقطع 81
1. ای صنم ماهروی در ده روشن رحیق
چون لب معشوق لعل چون دل عاشق رقیق
گر کنم جامه ها ز پیری چاک از مسعود سعد سلمان مقطع 82
1. گر کنم جامه ها ز پیری چاک
زآن ندارد به جبه پیری باک
از من و تو همی بخواهد ماند از مسعود سعد سلمان مقطع 83
1. از من و تو همی بخواهد ماند
به جهان در دو جای خالی و خشک
معروف تر از من به جهان نیست خردمند از مسعود سعد سلمان مقطع 84
1. معروف تر از من به جهان نیست خردمند
پس بسته چراام به چنین جایی مجهول