شاه بتان ماه رخان عرب رسید از شمس مغربی غزل 72
1. شاه بتان ماه رخان عرب رسید
با قامت چو نخل و لب چون رطب رسید
جانم از پرتو روی چنان می‌گردد از شمس مغربی غزل 73
1. جانم از پرتو روی چنان می‌گردد
که دل از آتش او آب روان می‌گردد
مرا بفقر و فنا افتخار میباشد از شمس مغربی غزل 74
1. مرا بفقر و فنا افتخار میباشد
زنام ملک و غنی ننگ و عار میباشد
رخت هر دم جمالی مینماید از شمس مغربی غزل 75
1. رخت هر دم جمالی مینماید
ز حسن خود مثالی مینماید
رخت گرچه چو خورشید فلک مستور از شمس مغربی غزل 76
1. رخت گرچه چو خورشید فلک مستور میباشد
دلم هم در فروغ خویشتن مستور میباشد
چون عکس رخ دوست در آینه عیان از شمس مغربی غزل 77
1. چون عکس رخ دوست در آینه عیان شد
بر عکس رخ خویش نگارم نگران شد
دلی که با رخ زلف تو همنشین باشد از شمس مغربی غزل 78
1. دلی که با رخ زلف تو همنشین باشد
مجرد از غم و شادی و کفر و دین باشد
بی نقاب آن جمال نتوان دید از شمس مغربی غزل 79
1. بی نقاب آن جمال نتوان دید
در رخش جز مثال نتوان دید
نهان بصورت اغیار یار پیدا از شمس مغربی غزل 80
1. نهان بصورت اغیار یار پیدا شد
عیان بنقش و نگار آن نگار پیدا شد
دلی دارم که در روی غم نگنجد از شمس مغربی غزل 81
1. دلی دارم که در روی غم نگنجد
چه جای غم که شادی هم نگنجد
مست ساقی خبر از حام و سبوئی از شمس مغربی غزل 82
1. مست ساقی خبر از حام و سبوئی دارد
تو مپندار که او مستی ازین می دارد
اگر ز جانب ما ذلت و نیاز نباشد از شمس مغربی غزل 83
1. اگر ز جانب ما ذلت و نیاز نباشد
جمال روی ترا هیچ عز و ناز نباشد