ریخت خونم که این شراب من است از شمس مغربی غزل 48
1. ریخت خونم که این شراب من است
سوخت جانم که این کباب من است
...
آنکس که دیده در طلب او مسافر از شمس مغربی غزل 49
1. آنکس که دیده در طلب او مسافر است
عمریست تا که در دل و جانم مسافر است
...
این جوش که از میکده برخاست از شمس مغربی غزل 50
1. این جوش که از میکده برخاست چه جوش است
این جوش مگر از خم آن باده فروش است
...
آنچه جان گفت بدل باز نمییارم از شمس مغربی غزل 51
1. آنچه جان گفت بدل باز نمییارم گفت
بکسی رمزی از آن باز نمییارم گفت
...
این کرد پریچهره ندانم که چه از شمس مغربی غزل 52
1. این کرد پریچهره ندانم که چه کرد است
کز جمله خوبان جهان کوی ببرده است
...
بیار ساقی باقی بریز برمن حادث از شمس مغربی غزل 53
1. بیار ساقی باقی بریز برمن حادث
میّ قدیم که تا وارم ز دست حوادث
...
چو بحر نامتناهیست دایما موّاج از شمس مغربی غزل 54
1. چو بحر نامتناهیست دایما موّاج
حجاب وحدت دریاست کثرت امواج
...
سحرگهی که موذن بفالق الاصباح از شمس مغربی غزل 55
1. سحرگهی که موذن بفالق الاصباح
صلای زنده دلان میدهد بخوان صلاح
...
صبح ظهور دم زد و عالم پدید شد از شمس مغربی غزل 56
1. صبح ظهور دم زد و عالم پدید شد
بهر رخت ز مشرق آدم پدید شد
...
گوهری از موج بحر بیکران آمد از شمس مغربی غزل 57
1. گوهری از موج بحر بیکران آمد پدید
هرچه هست و بود میباید از آن آمد پدید
...
از جنبش بحر قدم برخاست موجی از شمس مغربی غزل 58
1. از جنبش بحر قدم برخاست موجی بی عدد
وز موج دریای ازل پرگشت صحرای ابد
...
ساختی از عین خود غیری که عالم از شمس مغربی غزل 59
1. ساختی از عین خود غیری که عالم این بود
نقشی آوردی پدید از خود که آدم این بود
...