آنچه مطلوب دل و جان است ابا از شمس مغربی غزل 25
1. آنچه مطلوب دل و جان است ابا جان و دلست
لیکن از خود جان آنکه بیخبر بد غافل است
...
دلی که آینه روی شاهد ذات است از شمس مغربی غزل 26
1. دلی که آینه روی شاهد ذات است
برون ز عالم نفی و جهان اثبات است
...
بیار ساقی از آن می که هست آب از شمس مغربی غزل 27
1. بیار ساقی از آن می که هست آب حیات
بده به خضر دلم وارهانش از ظلمات
...
دل غرقه انوار جمالی و جلالی از شمس مغربی غزل 28
1. دل غرقه انوار جمالی و جلالی است
بر وی نظر از جانب دلبر متوالی است
...
هیچکس را اینچنین یاری که ما از شمس مغربی غزل 29
1. هیچکس را اینچنین یاری که ما را هست نیست
کس ازین باده که ما مستیم او سرمست نیست
...
با تو است آن یار دائم ور تو یکدم از شمس مغربی غزل 30
1. با تو است آن یار دائم ور تو یکدم دور نیست
گرچه تو مهجوری ازو، وی از تو مهجور نیست
...
هیچ میدانی که عالم از کجاست از شمس مغربی غزل 31
1. هیچ میدانی که عالم از کجاست
یا ظهور نقش عالم از کجاست
...
بر آب حیات تو جهان همچو حیاتی از شمس مغربی غزل 32
1. بر آب حیات تو جهان همچو حیاتی است
او نیز اگر باد رود از سرش آبیست
...
انکه او دیده جان و دل و نور بصر از شمس مغربی غزل 33
1. انکه او دیده جان و دل و نور بصر است
هر کجا می نگرم صورت او در نظر است
...
حسن روی هر پریرویی ز حسن روی از شمس مغربی غزل 34
1. حسن روی هر پریرویی ز حسن روی اوست
آب حسن دلبری هر سو روان از جوی اوست
...
بیدل و دلدار نتوانم نشست از شمس مغربی غزل 35
1. بیدل و دلدار نتوانم نشست
بیجمال یار نتوانم نشست
...
چون رخت را هر زمان حسن و جمالی از شمس مغربی غزل 36
1. چون رخت را هر زمان حسن و جمالی دگر است
لاجرم هردم مرا با تو وصالی دگر است
...