ایدوست بیا بر نظر ما نظری از شمس مغربی غزل 144
1. ایدوست بیا بر نظر ما نظری کن
بر دیده جان و دل شیدا نظری کن
قطره ائی از قعر دریا دم مزن از شمس مغربی غزل 145
1. قطره ائی از قعر دریا دم مزن
ذره‌ئی از مهر والا دم مزن
چه ساقی است که مست مدام اوست از شمس مغربی غزل 146
1. چه ساقی است که مست مدام اوست جهان
چه باده است که ندانم که جام اوست جهان
ایدل اینجا کوی جانان است از شمس مغربی غزل 147
1. ایدل اینجا کوی جانان است از جان دم مزن
از دل و جان جهان در پیش جانان دم مزن
پیش و قد ریش از سر و گلستان از شمس مغربی غزل 148
1. پیش و قد ریش از سر و گلستان دم مزن
در تماشای بهار و باغ و بستان دم مزن
بیا ز چهره خوبان جمال خود از شمس مغربی غزل 149
1. بیا ز چهره خوبان جمال خود را ببین
ز خط و خال بتان خط و خال خود را بین
گفتمش خواهم که بینم مر ترا از شمس مغربی غزل 150
1. گفتمش خواهم که بینم مر ترا ای نازنین
گفت اگر خواهی مرا بینی برو خود را ببین
ای همه صفات من آینه صفات تو از شمس مغربی غزل 151
1. ای همه صفات من آینه صفات تو
نیست حیات من بجز شعبه ای از حیات تو
هیچکس به خویشتن ره نبرد به از شمس مغربی غزل 152
1. هیچکس به خویشتن ره نبرد به سوی او
بلکه به پای او رود هر که رود به کوی او
آنکه عمری در پی او می‌دویدم از شمس مغربی غزل 153
1. آنکه عمری در پی او می‌دویدم سو به سو
ناگهانش یافتم با دل نشسته روبه‌رو
صفت و شکل و دهانش بزبان هیچ از شمس مغربی غزل 154
1. صفت و شکل و دهانش بزبان هیچ مگو
بیقینش چو بدیدی بگمان هیچ مگو