مقطعات کمال خجندی

1 دی بمن شیرین لبی گفت این لغت گر بمن نا اهل و دانا گویمت

2 چیست قبل دانی و حتی اقول گفتمش بوسی بده تا گویمت

1 از کتابت مشو جلال ملول قلم کاهلی به خط درکش

2 سخن خال شود نویس که هست سخن خال و خط نوشتن خوش

1 پهلوان فقاعی ار ناگاه زیر یخ رفت و داد جان و نفیس

2 پسرش را بگو بگور پدرش برد الله مضجعه بنویس

1 ما بتدریج در مقام سلوک خیمه در پهلوی ملک زده ایم

2 بر سر خوان آرزو همه شب شکم آز را نمک زده ایم

3 بر فلک میزنیم ناوک آه تا بدانی که ما فلک زده ایم

1 ای زه نم کلک شکر بار تو تازه و تر باغ سخن را نهال

2 تا شده روشن ز تو آب سخن سرد شده بر دا مردم زلال

3 دیده خط شعر و تو گشته سرخ جدول دیوان من انفعال

4 گر بهدادیان موظف ز فقر می نرسد دست تو چون پارسا

1 دهقان فضل عالم بردان هلال دین آنی که جنه است چو خمی پرزگندم است

2 پردانی تو ساخت تنت را چوخم بزرگ تن پروران برند گمان کز تنعم است

3 چون تو فقیه خشکی و مسکر نمیخوری دستار تو همیشه چرا بر سر خم است

1 پنج بیت قطعه ات کز گنج آمد فزون من چه گویم چون نظامی را جوابش حد نبود

2 تو سخن کردی روانه نزد من من بنده آن گر چه فکر نیک بود آن از تو این هم بد نبود

3 در جواب شعر چون آب روانت بیت ما خانه زین بود و ما را زین روانتر خود نبود

1 دعای من این است در هر نمازی به خلوت که یا ملجایی یا ملاذی

2 نگه دار اصحاب ذوق و طرب را ز چنگ ملاطی و شعر معاذی

1 ای آنکه دفتر ما دیدی پر از حواشی دانم که با دل خود گفتی چهاست اینها

2 بسیار دیده باشی خاشاک بر لب بحر از بحر شعر ما هم خاشاکهاست اینها

1 کردم از سید راگوی سوالی که ترا هست جز رای و جز اندیشه سودای دگر

2 گفت صد رای دگر با تو بگویم لیکن که من از دست تو فردا بروم جای دگر