مقطعات کمال خجندی

1 بجز معنی حسام ملت و دین ای مفاخر به گوهر تو عقول

2 حل هر مشکلی که در سخن است کرده بر خاطر تو جمله حلول

3 از محبان خود بتقصیری خاطر نازکت مباد ملول

4 در عیادت اگر تساهل رفت تو کریمی و عذر من مقبول

1 زفاقه ره پر محنت و عذاب سفر طباع مردم دانا بغایت است ملول

2 که از ملال به بیتی نمی کنند شروع که تا نخست به بیتی نمی کنند نزول

3 در ابتلای سفر من قصیده گفتم اگر چه السفر قطعه گفته است رسول

1 شاه را از فضل و رحمت پادشاه ذوالجلال هم جمال ملک بخشیدست و ملک جمال

2 داعی جاه و جمال تو کمال است و ملک از سلاطین نیست کس را این کمال و این جلال

1 موریئی کان علا دین سازد گر کشد رود باشد امر محال

2 چاره آن ز پیر بنایی رفت شرمنده و بکرد سوال

3 پیر گفتا منت دهم تعلیم گر نگیرد طبیعت تو ملال

4 گفت موری همه کس را بی گلو کار کرده ام همه سال

1 جوانی گفت با محبوب خوشگوی که چون بینی هوا خواه تو یارم

2 چرا کاغذ نچسبانی به بینی سریش از نیست با کاغذ من آرم

3 بگفت از ضعف پیری و فقیری من مسکین سر بینی ندارم

1 جیم آقا گفت بهر قبر میر حافظی باید که ما سرنا چی ایم

2 چون حمید گر به این معنی شنید از مین برجست و گفتا ما چه ایم؟

1 حاجی کل از بر ما گر چه سوی قبله رفت نیست ازو حاشا و کلا عازم بیت الحرام

2 طاس بنگان را چو بازاری شنید اندر دمشق سر گرفت از سادگی بیچاره و شد سوی شام

1 کرد حکیمی ز نظامی سوال کای بسر گنج معانی مقیم

2 هست در انگشت کمال آن قلم یا نه عصائیست بدست کلیم

3 گفت قلم نیست عصا نیز نیست هست کلید در گنج حکیم

1 کمال اشعار اقرانت ز اعجاز گرفتم سر بسر وحی است و الهام

2 چو خالی از خیال خاص باشد خیالست اینکه گیرد شهرت عام

1 ما بتدریج در مقام سلوک خیمه در پهلوی ملک زده ایم

2 بر سر خوان آرزو همه شب شکم آز را نمک زده ایم

3 بر فلک میزنیم ناوک آه تا بدانی که ما فلک زده ایم