مقطعات کمال خجندی

1 ز ضعف و صحت تن یار صرف خواندن از من سوال کرد ز لفظی که آن فصیح بود

2 نظر بجانب قدش فکندم و گفتم الف مقابل عین است چون صحیح بود

1 چو همدمی و مصاحب بجای چنگ ای نی تو آن نه ای که دل از صحبت تو برگیرند

2 بگو به صاحب نی مطربا کزان تیزی اگر ملول شوی صاحب دگر گیرند

1 باغی است پر از گل معانی دیوان کمال تازه اش دار

2 شعر دگران چو خار اشتر پیرامن او بجای دیوار

3 تا سنبل و نرگسش نچینند دزدان گل ریاض اشعار

1 نکهت پیراهنت آمد بمن یافتم جان نوی از رایحه

2 خوانده بودم فاتحه وصل ترا شد قبول الحمدالله فاتحه

1 صاحبا شوکت دی ماه بان پایه رسید که زحل کرسی نه پایه به هیزم بفروخت

2 بر قد هیچکس ایام قبایی نبرید که طمع چشمه خورشید بان چشم ندوخت

3 میکند باد برفتن حرکتهای خنک مگر این شیوه ز زهاد ریایی آموخت

4 با همه ذوق درون گرم نشد وقت کمال تا که در خلوت او دمبدم آتش نفروخت

1 دوش گفتم خلیل اچکو را تا کی این لهو و چند عیش و نشاط

2 گفت شیخا برو تو خود را باش کل شاه برجلها استنباط

1 ای بلبل خوش نغمه ز ما باد سلامت مرغ که در سدره همین نغمه سراید

2 هر نام تو از آن شد خرد از ما در فطرت کاین خرده شناسی همه از طبع نوازید

3 هر نقش که در پرده نهفتی زنی و چنگ چون ماه نوش زهره بانگشت نماید

4 نام سخن بنده بر آور به غریبی کاین کار غریب است و زدست تو برآید

1 جستم از یاری نشان آن پسر کاب حیوانست جویای لبش

2 گفت بیگناهان بجیحونش طلب کان زمان باشد خلاص از مکتبش

3 هر نماز دیگری آیم برون جانب جیحون و جویم لب لبش

1 چوحاجی احمد کل از در شیخ جدا افتاد زو افغان برآمد

2 روان بر منظر آن حاجی نی زن طربناک و خوش و خندان برآمد

3 چو تابستان رسید و شد هوا گرم کدو افتاد و بادمجان برآمد

1 یکی شعر سلمان زمن بنده خواست که در دفترم زآن سخن هیچ نیست

2 بدو گفتم آن گفته های چو آب کز آن سان دری در عدن هیچ نیست

3 من از بهر تو مینوشتم و لیک سخنهای او پیش من هیچ نیست