مقطعات کمال خجندی

1 ذاکر حق که دل روشنت از بیداریست همدم صبح سحر خیز و خنک جان و تنت

2 گر تو در ذکری و فکری شده زانسان مشغول که دگر باد نیاید زمن و حال منت

3 من هم از فکر نیم خالی و از ذکر دمی گو بذکر توام و گاه بفکر دهنت

1 زر طلبان همچو در حلقه بگوش آمدند شکر کز آزادگی بنده در آن سلک نیست

2 باغ اگرم نیست هست نخل معانی بسی نخل مرا برگ و شاخ جز ورق و کلک نیست

3 خانه ملکی من نیست بجز بیت شعر ملک دگر قافیه خود ملک نیست

1 ز ما ای صبا با محمد رسان خدا را درودی که او را سزاست

2 بگو با درود آنگهش در نهفت که ای ساز معنی ز طبع تو راست

3 گرفتم که باشد ترا صد گرفت بهر یک غزل کاختراعی مراست

4 نه آخر غریب دیار تواند ترا با غریبان خصومت چراست

1 سوال کرد یکی از علای دین گلکار که تو غلام نئی روی تو سیاه چراست

2 جواب داد که هر موریی که میسازیم چو آتشی بکنی دود آن بجانب ماست

3 سیاه رویی من عارضی است اصلی نیست سیاه رویی بنده ز دود موریهاست

1 سلیهائی کز سهند آمد من و یاران ز کوشک موج آن بالا و اوج کوشک میدیدیم پست

2 شد بطاق هر دریچه آب نزدیک آنچنان کانزمان شستیم ما و هر که بود از کوشک دست

1 صاحبا شوکت دی ماه بان پایه رسید که زحل کرسی نه پایه به هیزم بفروخت

2 بر قد هیچکس ایام قبایی نبرید که طمع چشمه خورشید بان چشم ندوخت

3 میکند باد برفتن حرکتهای خنک مگر این شیوه ز زهاد ریایی آموخت

4 با همه ذوق درون گرم نشد وقت کمال تا که در خلوت او دمبدم آتش نفروخت

1 گفت صاحبدلی به من که چراست که تورا شعر هست و دیوان نیست

2 گفتم از بهر آنکه چون دگران سخن من پر و فراوان نیست

3 گفت هر چند گفته تو کم است کمتر از گفته های ایشان نیست

1 مکن خواجه اصلاح شعر کمال قبول از تو و زبنده فرمودن است

2 که پیش من اصلاح شعری چنین بگل بیت معمور اندودن است

1 معایبی که در اشعار خواجه عصار است نوشته آن همگی در درون دیوانهاست

2 جداولی که بسرخی کشید در دیوان نه جدول است به معنی که خون دیوانهاست

1 میزند بنگ صاف مرشد خاف غافل از ذوق باده غیبی است

2 گر چه آن شیخ کالنبی گویند کالنبی نیست شیخ کبنی است