کدام سر که ندارد دماغ سودایی از کمال خجندی غزل 1041
1. کدام سر که ندارد دماغ سودایی
کدام دل که بود خالی از تمنایی
...
گر از در به تیم برانی نو از کمال خجندی غزل 1042
1. گر از در به تیم برانی نو دانی
اگر کشته خویش خوانی تو خوانی
...
گر از شاخ دولت گلی چیدمی از کمال خجندی غزل 1043
1. گر از شاخ دولت گلی چیدمی
نسیمی ز کوی تو بشنیدمی
...
اگر او یاد من دلخسته کردی از کمال خجندی غزل 1044
1. اگر او یاد من دلخسته کردی
دل آه و ناله را آهسته کردی
...
گر باد سوی خاک من آرد ز تو از کمال خجندی غزل 1045
1. گر باد سوی خاک من آرد ز تو بویی
چون زلف توام جان دمد از هر سو مویی
...
گر به پاکی خضر وقتی و روح از کمال خجندی غزل 1046
1. گر به پاکی خضر وقتی و روح القدسی
تا نیابی نظر اهل صفا هیچ کسی
...
گر بردرت این اشک چو سیلاب از کمال خجندی غزل 1047
1. گر بردرت این اشک چو سیلاب گذشتی
در کوی تو این خس هم از این باب گذشتی
...
گر بری دست به آئینه و در از کمال خجندی غزل 1048
1. گر بری دست به آئینه و در خود نگری
ببری دست ز عشاق به صاحب نظری
...
گر به فردوسی از حریم وصل از کمال خجندی غزل 1049
1. گر به فردوسی از حریم وصل نگشانی دری
پیش هر حوری ز آب دیده باشد کوثری
...
گر به من یار شوی ور نشوی از کمال خجندی غزل 1050
1. گر به من یار شوی ور نشوی
تو همان باری و دیگر نشوی
...
گر تو دل ما سوختی از آتش از کمال خجندی غزل 1051
1. گر تو دل ما سوختی از آتش دوری
ما بی تو به دل بر نزدیم آب صبوری
...
گر زلف خود به فتنه و شوخی از کمال خجندی غزل 1052
1. گر زلف خود به فتنه و شوخی رها کنی
سرهای ما کشان همه در زیر پا کنی
...