تو سروی و گل خندان همانکه از کمال خجندی غزل 1005
1. تو سروی و گل خندان همانکه میدانی
رخ نو شمع و شبستان همانکه میدانی
...
چرا به تحفه دردم همیشه از کمال خجندی غزل 1006
1. چرا به تحفه دردم همیشه ننوازی
به ناز و شیوه نسوزی مرا و نگداری
...
چرا هر دم از پیش ما میگریزی از کمال خجندی غزل 1007
1. چرا هر دم از پیش ما میگریزی
شهی از گدایان چرا میگریزی
...
چشم شوخ و دل سنگین بر سیمین از کمال خجندی غزل 1008
1. چشم شوخ و دل سنگین بر سیمین داری
خال مشکین رخ رنگین لب شیرین داری
...
چو تو دشمن از دوست نشناختی از کمال خجندی غزل 1009
1. چو تو دشمن از دوست نشناختی
مرا سوختی و به او ساختی
...
چو گل به لطف نو زد ان نازک از کمال خجندی غزل 1010
1. چو گل به لطف نو زد ان نازک اندامی
درید پیرهن نیکوئی به بد نامی
...
چه لطف است این که با من می‌نمایی از کمال خجندی غزل 1011
1. چه لطف است این که با من می‌نمایی
لب نازک پرسش می‌گشایی
...
چه موجب است که هیچ التفات از کمال خجندی غزل 1012
1. چه موجب است که هیچ التفات ما نکنی
ترحمی به غریبان بینوا نکنی
...
حدیث خوشی هیچ با ما نگوئی از کمال خجندی غزل 1013
1. حدیث خوشی هیچ با ما نگوئی
سخن جز به شمشیر قطعا نگونی
...
خرم آن دم که توأم مونس و از کمال خجندی غزل 1014
1. خرم آن دم که توأم مونس و همدم باشی
من بغمهای تو دلتنگ و تو خرم باشی
...
خواهم بر تو بردن تن را که از کمال خجندی غزل 1015
1. خواهم بر تو بردن تن را که شد خیالی
باری برم خیالی چون نیستم وصالی
...
خواهی که به هیچ غم نمیری از کمال خجندی غزل 1016
1. خواهی که به هیچ غم نمیری
تا دست دهد پیاله گیری
...