سوخت جانم تا ز پا افتاد زلفت از کمال خجندی غزل 861
1. سوخت جانم تا ز پا افتاد زلفت بر ذقن
تشنه را جان سوزد آری چون به چاه افتد رسن
...
سوختی ای مرهم جانها درون از کمال خجندی غزل 862
1. سوختی ای مرهم جانها درون ریش من
آنشی بنشان دمی یعنی نشین در پیش من
...
شبی خواهم چو شمعش لب گزیدن از کمال خجندی غزل 863
1. شبی خواهم چو شمعش لب گزیدن
بدین قلم زبان باید بریدن
...
شبی نگذرد بر دوچشم اشک گلگون از کمال خجندی غزل 864
1. شبی نگذرد بر دوچشم اشک گلگون
که از دل بروما نیارده شبیخون
...
شه لشکر کش ما برد از ما عقل از کمال خجندی غزل 865
1. شه لشکر کش ما برد از ما عقل و هوش و دین
چرا آن ترک کافر کیش غارت می کند چندین
...
طوطی ب نو دید و در افتاد در از کمال خجندی غزل 866
1. طوطی ب نو دید و در افتاد در سخن
برد از دهان ننگ نو ننگ شکر سخن
...
عاشق کیست دلم باز نخواهم از کمال خجندی غزل 867
1. عاشق کیست دلم باز نخواهم گفتن
سر مونی بکس این راز نخواهم گفتن
...
عاشقی چیست مقیم در جانان از کمال خجندی غزل 868
1. عاشقی چیست مقیم در جانان بودن
روی بر خاک در دوست به عزت سودن
...
عشق حالیست که جبریل بر آن از کمال خجندی غزل 869
1. عشق حالیست که جبریل بر آن نیست امین
صاحب حال شناسد سخن اهل یقین
...
قدمت آن با الف با سرو سیمین از کمال خجندی غزل 870
1. قدمت آن با الف با سرو سیمین
بگویم راست هم آنی و هم این
...
کارم ز دست شد نظری کن بکار از کمال خجندی غزل 871
1. کارم ز دست شد نظری کن بکار من
بنگر بکار بنده خداوندگار من
...
که خبر برد به بار از من مبتلای از کمال خجندی غزل 872
1. که خبر برد به بار از من مبتلای غمگین
که لبش بریخت خونم به بهانه های رنگین
...