بار هر چند به ناحق طلبه آزارم از کمال خجندی غزل 813
1. بار هر چند به ناحق طلبه آزارم
گر ازوه باشدم آزار ز حق بیزارم
یک شب نسیم زلفت از حلقه شنودم از کمال خجندی غزل 814
1. یک شب نسیم زلفت از حلقه شنودم
مشکین نفس برآمد آن دم ز سینه دودم
آتش دوری دل ما بر نتابد بیش از کمال خجندی غزل 815
1. آتش دوری دل ما بر نتابد بیش ازین
داغ هجران جان تنها برنتابد بیش ازین
آمد درون دل غمت دیگر نمی از کمال خجندی غزل 816
1. آمد درون دل غمت دیگر نمی آید برون
سودای آن زلف سیه از سر نمی آید برون
آمد لب تو باز بصد نازه در از کمال خجندی غزل 817
1. آمد لب تو باز بصد نازه در سخن
شیرین حکایتیست که گوید شکر سخن
امروز بحمدالله فارغ شدم از کمال خجندی غزل 818
1. امروز بحمدالله فارغ شدم از دشمن
دشمن چه تواند کرد چون دوست بود با من
ای بدل نزدیک و دور از دیدن از کمال خجندی غزل 819
1. ای بدل نزدیک و دور از دیدن گریان من
نیستی غایب زمانی از دل من جان من
ای خوش آن باد که از کوی تو از کمال خجندی غزل 820
1. ای خوش آن باد که از کوی تو آید بر من
مشت خاک درت باز نهه بر سر من
ای عادت قدیمت دلهای ما شکستن از کمال خجندی غزل 821
1. ای عادت قدیمت دلهای ما شکستن
بر خود درست کردی عهد و وفا شکستن
ای غمت آرام جان عاشقان از کمال خجندی غزل 822
1. ای غمت آرام جان عاشقان
از تو پر شادی جهان عاشقان
ای غمت فوت جان سوختگان از کمال خجندی غزل 823
1. ای غمت فوت جان سوختگان
داغ عشقت نشان سوختگان
ای لبت چون شکر و نقل دهان از کمال خجندی غزل 824
1. ای لبت چون شکر و نقل دهان نیز چنان
دل من عاشق نام تو زبان نیز چنان