سالها شد که در تک و پوییم از کمال خجندی غزل 742
1. سالها شد که در تک و پوییم
تو بمانی عجب چه میجوئیم
سحر خروش کنان بر درت گذر کردیم از کمال خجندی غزل 743
1. سحر خروش کنان بر درت گذر کردیم
ز حال خود سگ کوی ترا خبر کردیم
سر بر در توأم بنگر سربلندیم از کمال خجندی غزل 744
1. سر بر در توأم بنگر سربلندیم
ای من سگ تو عفو کن این خود پسندیم
سر زلف تو کرد آخر به سودایی گرفتارم از کمال خجندی غزل 745
1. سر زلف تو کرد آخر به سودایی گرفتارم
که دیگر از پریشانی دمی سر بر نمی‌آرم
سر که بر پای تو بنهادم از آن بردارم از کمال خجندی غزل 746
1. سر که بر پای تو بنهادم از آن بردارم
تا بدین جرم و خطا جان به غرامت آرم
شاه مرغانم سوی تخت سلیمان می پرم از کمال خجندی غزل 747
1. شاه مرغانم سوی تخت سلیمان می پرم
صید من عشق است و دل پیر و عنایت رهبرم
شب که ز حسرت رخت چشم به ماه کرده ام از کمال خجندی غزل 748
1. شب که ز حسرت رخت چشم به ماه کرده ام
سوخته ماه و زهره را سینه چو آه کرده ام
شبی که بی رخ آن شمع مه جبین باشم از کمال خجندی غزل 749
1. شبی که بی رخ آن شمع مه جبین باشم
به ناله همدم و با درد همنشین باشم
شوخ چشمیم کشد دل که کشد از نازم از کمال خجندی غزل 750
1. شوخ چشمیم کشد دل که کشد از نازم
همنی دار که خود را بر بار اندازم
صحبت عاشق و حبیب بهم از کمال خجندی غزل 751
1. صحبت عاشق و حبیب بهم
فصل گل دان و عندلیب بهم
صحبت بار بهشتی ست پر از ناز و نعیم از کمال خجندی غزل 752
1. صحبت بار بهشتی ست پر از ناز و نعیم
ای خوش آندم که بما آید از آن روضه نسیم
صد جان ز لبت بوام گیرم از کمال خجندی غزل 753
1. صد جان ز لبت بوام گیرم
تا پیش تو دم بدم بمیرم