بار غروری به حسن خویش ندارد از کمال خجندی غزل 562
1. بار غروری به حسن خویش ندارد
شیوه و ناز و کرشمه پیش ندارد
...
بار ما سرو بلند است بگوئیم از کمال خجندی غزل 563
1. بار ما سرو بلند است بگوئیم بلند
پست گفتن سخن از بیم رقیبان تا چند
...
بار هر دم ز من خسته چرا می از کمال خجندی غزل 564
1. بار هر دم ز من خسته چرا می رنجد
بی گنه می کشد و باز ز ما می رنجد
...
یک چشم زدن چشم تو بی ناز نباشد از کمال خجندی غزل 565
1. یک چشم زدن چشم تو بی ناز نباشد
جز فتنه در آن غمزة غماز نباشد
...
آن ترک مست بین که چها می کند از کمال خجندی غزل 566
1. آن ترک مست بین که چها می کند دگر
هرگز وفا نکرد و جفا می کند دگر
...
ای به زلف از شیروان عبارتر از کمال خجندی غزل 567
1. ای به زلف از شیروان عبارتر
طره از تو تو ازو طرار تر
...
ای من غلام روی تو هر چه تمامتر از کمال خجندی غزل 568
1. ای من غلام روی تو هر چه تمامتر
شهری تو را غلام و دعاگر غلامتر
...
با روی تو چیست جنت و هور از کمال خجندی غزل 569
1. با روی تو چیست جنت و هور
هر چیز نکو نماید از دور
...
بیاید بر آن دیده بگریست از کمال خجندی غزل 570
1. بیاید بر آن دیده بگریست زار
که محروم ماند ز دیدار یار
...
بر سر کوی تو گر بودی مرا راه از کمال خجندی غزل 571
1. بر سر کوی تو گر بودی مرا راه گذر
گاه میرفتم به دیده گاه میرفتم بسر
...
بر فروز امشب به طلعت مجلس از کمال خجندی غزل 572
1. بر فروز امشب به طلعت مجلس ای ماه منیر
گو بکش خودرا چراغ از رشک وشمع از غم بمیر
...
تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر از کمال خجندی غزل 573
1. تو آن شاخ گلی ای شوخ دلبر
که آریست به آب دیده در بر
...