ای مرا در هجر رویت چشم تر از کمال خجندی غزل 324
1. ای مرا در هجر رویت چشم تر چون سر سفید
شد ز شست و شوی اشکم جام ها در بر سفید
رات اور دوسری باد گلریز از کمال خجندی غزل 325
1. رات اور دوسری باد گلریز شد و بر سر گل ژاله چکید
آب در جوی وز پیرامن جو سبزه دمید
بادی که نیست از سر کوی تو از کمال خجندی غزل 326
1. بادی که نیست از سر کوی تو نیست باد
دور هست و نیست همره بوی نو نیست باد
باز این دل غمدیده به دام از کمال خجندی غزل 327
1. باز این دل غمدیده به دام تو در افتاد
بس مرغ همایون که به تیر نظر افتاد
باز تیر غمزه او بر دل ما کی از کمال خجندی غزل 328
1. باز تیر غمزه او بر دل ما کی رسد
این نظر تا بر کی افتد این بلا تا کی رسد
باز عید آمد و لبها ز طرب خندان از کمال خجندی غزل 329
1. باز عید آمد و لبها ز طرب خندان شد
شادی عید پدیدار تو صد چندان شد
باز گل دامن به دست عاشقان از کمال خجندی غزل 330
1. باز گل دامن به دست عاشقان خود نهاد
غنچه لب بگشود و بلبل را به باغ آواز داد
با سرود و آه و ناله میرود از کمال خجندی غزل 331
1. با سرود و آه و ناله میرود اشکم چو رود
در پیش مستان محبت این بود رود و سرود
با عارض تو زلف دم از نقشه از کمال خجندی غزل 332
1. با عارض تو زلف دم از نقشه چین زند
بر آب حد کیست که نقشی چنین زند
با غم عشق تو دل کیست که محرم از کمال خجندی غزل 333
1. با غم عشق تو دل کیست که محرم باشد
با لب لعل تو جان چیست که همدم باشد
با منت لطف جز ستم نبود از کمال خجندی غزل 334
1. با منت لطف جز ستم نبود
ننگ چشمی ترا کرم نبود
با من درد کش سبو بدهید از کمال خجندی غزل 335
1. با من درد کش سبو بدهید
متنی بر سرم از و بنهید