مرا دلیست که جز با غم تو سر از کمال خجندی غزل 252
1. مرا دلیست که جز با غم تو سر خوش نیست
ترا سری که سر این دل جفاکش نیست
مرا که ساغر چشم از غم تو پر از کمال خجندی غزل 253
1. مرا که ساغر چشم از غم تو پر خون است
چه جای ساقی و جام و شراب گلگون است
مرا بی محنت او راحتی نیست از کمال خجندی غزل 254
1. مرا بی محنت او راحتی نیست
که تا عیشی نباشد عشرتی نیست
مرا گفتی برین در این فغان از کمال خجندی غزل 255
1. مرا گفتی برین در این فغان چیست؟
خروش بلبلان در بوستان چیست
مرد بی درد مرد این ره نیست از کمال خجندی غزل 256
1. مرد بی درد مرد این ره نیست
غافل از ذوق درد آگه نیست
مرد عشق تو به غم همدرد است از کمال خجندی غزل 257
1. مرد عشق تو به غم همدرد است
دردمند تو بلا پرورد است
هست آن چشمیم و باز آن چشم از کمال خجندی غزل 258
1. هست آن چشمیم و باز آن چشم میجوئیم مست
پیش بالابش حدیث سرو می گوئیم پست نیست
مشنو که مرا به ز تو بار دگری از کمال خجندی غزل 259
1. مشنو که مرا به ز تو بار دگری هست
مسموع نباشد که ز جان دوست تری هست
مطلع حسن جمال است آفتاب از کمال خجندی غزل 260
1. مطلع حسن جمال است آفتاب روی دوست
حسن مطلع بین که در مطلع حدیث روی دوست
مقام عشق تو هر چند منزل خطر از کمال خجندی غزل 261
1. مقام عشق تو هر چند منزل خطر است
فدای بکر مویت گرم هزار سر است
من به شطرنج غمت جان و جهان از کمال خجندی غزل 262
1. من به شطرنج غمت جان و جهان خواهم باخت
آن دو رخ دیده ام این بار روان خواهم باخت
من نخواهم ز کمند نو نجات از کمال خجندی غزل 263
1. من نخواهم ز کمند نو نجات
من نجی من کمد العشق فعات