عاشقم بر تو ز عاشق کشتنت از کمال خجندی غزل 193
1. عاشقم بر تو ز عاشق کشتنت
دوست کئی تا دوست تر دارم منت
عاشقم بر دلبری با کس چرا گویم که کیست از کمال خجندی غزل 194
1. عاشقم بر دلبری با کس چرا گویم که کیست
تو کهای باری رقیبا تا ترا گویم که کیست
عجب آن دلبر جادو کجا رفت از کمال خجندی غزل 195
1. عجب آن دلبر جادو کجا رفت
ازین سو دل ربود آن سو کجا رفت
عشق از نام و از نشان یکتاست از کمال خجندی غزل 196
1. عشق از نام و از نشان یکتاست
بینشانی نشان مرد خداست
عشق آئین پارسایان نیست از کمال خجندی غزل 197
1. عشق آئین پارسایان نیست
سلطنت رسم بینوایان نیست
عشق تو سراسر همه سوز و همه دردست از کمال خجندی غزل 198
1. عشق تو سراسر همه سوز و همه دردست
رین شیوه به اندازه مردی است که مردست
عشق تو و نوبه آبگینه و سنگ است از کمال خجندی غزل 199
1. عشق تو و نوبه آبگینه و سنگ است
نام نکو در ره نو موجب ننگ است
عشق در طینت دلها نمک است از کمال خجندی غزل 200
1. عشق در طینت دلها نمک است
شور عاشق رسما تا سمک است
عشق ورزیدن به جان نازنینان نازک است از کمال خجندی غزل 201
1. عشق ورزیدن به جان نازنینان نازک است
خامه این بیچاره را خود که جانان نازک است
علم و تقوی سر به سر دعوی است معنی دیگر است از کمال خجندی غزل 202
1. علم و تقوی سر به سر دعوی است معنی دیگر است
مرد معنی دیگر و میدان دعوی دیگر است
عمریست که با او دل مسکین نگران است از کمال خجندی غزل 203
1. عمریست که با او دل مسکین نگران است
ما در غم و او شادی جان دگران است
عهد تو سست و وعده ها خام است از کمال خجندی غزل 204
1. عهد تو سست و وعده ها خام است
چشم شوخت میانه بادام است