چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 192
1. چو یک بهره از تیره شب درگذشت
شب آهنگ بر چرخ گردنده گشت
چرا از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 193
1. چرا دیر آمد جهان پهلوان
که گشتم ز هجرانش تیره روان
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 194
1. چو خورشید سر بر زد از کوهسار
سراسر جهان شد چو خرم بهار
بگفتند از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 195
1. بگفتند سام است که آمد به جنگ
همه کوه از خون شده لعل رنگ
گشادند از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 196
1. گشادند دست پری‌دخت ماه
یکی نامه بنوشت بر رزمخواه
سپیده از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 197
1. سپیده چو از کوه برکرد سر
سیاهی نهان گشت در بحر و بر
بگفت از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 198
1. بگفت و بگرداند در دیده آب
یکی حمله آورد اندر شتاب
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 199
1. چو بشنید ازو سام این گفتگوی
سوی ابرها تیز بنهاد روی
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 200
1. چو خورشید بر چرخ گردید راست
همه سایه وی را از آن بر بکاست
چنین از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 201
1. چنین گفت گوینده داستان
که برگفت از گفته باستان
دگر از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 202
1. دگر ره چو فرهنگ با زور و چنگ
درآمد به خرگه بسان پلنگ