ای صبا احوال دل با آن از خواجوی کرمانی غزل 750
1. ای صبا احوال دل با آن صنم تقریر کن
حال این درویش با آن محتشم تقریر کن
...
خویش را در کوی بیخویشی از خواجوی کرمانی غزل 751
1. خویش را در کوی بیخویشی فکن
تا ببینی خویشتن بی خویشتن
...
امشب ای یار قصد خواب از خواجوی کرمانی غزل 752
1. امشب ای یار قصد خواب مکن
مرو و کار ما خراب مکن
...
جان بده یا دگر اندیشهٔ از خواجوی کرمانی غزل 753
1. جان بده یا دگر اندیشهٔ جانانه مکن
دام را بنگر ازین پس طلب دانه مکن
...
ای باد سحرگاهی زینجا از خواجوی کرمانی غزل 754
1. ای باد سحرگاهی زینجا گذری کن
وز بهر من دلشده عزم سفری کن
...
بلبل خوش سرای شد مطرب از خواجوی کرمانی غزل 755
1. بلبل خوش سرای شد مطرب مجلس چمن
مطربهٔ سرای شد بلبل باغ انجمن
...
بوقت صبح ندانم چه شد از خواجوی کرمانی غزل 756
1. بوقت صبح ندانم چه شد که مرغ چمن
هزار نالهٔ شبگیر بر کشید چو من
...
هر کس که برگرفت دل از از خواجوی کرمانی غزل 757
1. هر کس که برگرفت دل از جان چنانکه من
گو سر بباز در ره جانان چنانکه من
...
گهیکه جان رود از چشم از خواجوی کرمانی غزل 758
1. گهیکه جان رود از چشم ناتوان بیرون
گمان مبر که رود مهر او ز جان بیرون
...
ای سر زلف تو لیلی و جهانی از خواجوی کرمانی غزل 759
1. ای سر زلف تو لیلی و جهانی مجنون
عالمی بر شکن زلف سیاهت مفتون
...
به‌عقل کی متصور شود از خواجوی کرمانی غزل 760
1. به‌عقل کی متصور شود فنون جنون
که عقل عین جنونست و الجنون فنون
...
زبان خامه نتواند حدیث از خواجوی کرمانی غزل 761
1. زبان خامه نتواند حدیث دل بیان کردن
که وصف آتش سوزان به نی مشکل توان کردن
...