زهی روی تو صبح شب‌نشینان از خواجوی کرمانی غزل 738
1. زهی روی تو صبح شب‌نشینان
خیالت مونس عزلت‌گزینان
...
ای زلف تو زنجیر دل حلقه از خواجوی کرمانی غزل 739
1. ای زلف تو زنجیر دل حلقه ربایان
در بند کمند تو دل حلقه گشایان
...
سخن عشق نشاید بر هر کس از خواجوی کرمانی غزل 740
1. سخن عشق نشاید بر هر کس گفتن
مهر را گرچه محالست بگل بنهفتن
...
نه درد عشق می‌یارم نهفتن از خواجوی کرمانی غزل 741
1. نه درد عشق می‌یارم نهفتن
نه ترک عشق می‌یارم گرفتن
...
نی نگر با اهل دل هر دم از خواجوی کرمانی غزل 742
1. نی نگر با اهل دل هر دم بمعنی در سخن
بشنو از وی ماجرای خویشتن بیخویشتن
...
دوش چون از لعل میگون از خواجوی کرمانی غزل 743
1. دوش چون از لعل میگون تو می‌گفتم سخن
همچو جام از باده لعلم لبالب شد دهن
...
هندوی آن کاکل ترکانه از خواجوی کرمانی غزل 744
1. هندوی آن کاکل ترکانه می‌باید شدن
یا چو هندو بندهٔ ترکان نمی‌باید شدن
...
بسی خون جگر دارد سر زلف از خواجوی کرمانی غزل 745
1. بسی خون جگر دارد سر زلف تو در گردن
ولی با او چه شاید کرد جز خون جگر خوردن
...
بر اشکم کهربا آبیست از خواجوی کرمانی غزل 746
1. بر اشکم کهربا آبیست روشن
سرشکم بی تو خونابیست روشن
...
ترا که گفت که قصد دل شکستهٔ از خواجوی کرمانی غزل 747
1. ترا که گفت که قصد دل شکستهٔ ما کن
چو زلف سر زده ما را فرو گذار و رها کن
...
ای خواجه مرا با می و میخانه از خواجوی کرمانی غزل 748
1. ای خواجه مرا با می و میخانه رها کن
جان من دلخسته بجانانه رها کن
...
وقت صبوح شد بشبستان از خواجوی کرمانی غزل 749
1. وقت صبوح شد بشبستان شتاب کن
برگ صبوح ساز و قدح پر شراب کن
...