هر روز فلک کین من از سر گیرد از خاقانی رباعی 96
1. هر روز فلک کین من از سر گیرد
بر دست خسان مرا زبون تر گیرد
خاقانی وام غم نتوزد چه کند از خاقانی رباعی 97
1. خاقانی وام غم نتوزد چه کند
چون گفت بلاست لب ندوزد چه کند
خاقانی را جور فلک یاد آید از خاقانی رباعی 98
1. خاقانی را جور فلک یاد آید
گر مرغ دلش زین قفس آزاد آید
خاقانی را که آسمان بستاید از خاقانی رباعی 99
1. خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
چون قهر الهی امتحان تو کند از خاقانی رباعی 100
1. چون قهر الهی امتحان تو کند
حصن تو نهنگ جان‌ستان تو کند
درویش که اخلاق الهی دارد از خاقانی رباعی 101
1. درویش که اخلاق الهی دارد
در ملک وجود پادشاهی دارد
این چرخ بدآئین نه نکو می‌گردد از خاقانی رباعی 102
1. این چرخ بدآئین نه نکو می‌گردد
زو عمر کهن حادثه نو می‌گردد
روزی فلکم بخت اگر بازآرد از خاقانی رباعی 103
1. روزی فلکم بخت اگر بازآرد
یار از دل گم بوده خبر بازآرد
خواهند جماعتی که تزویر کنند از خاقانی رباعی 104
1. خواهند جماعتی که تزویر کنند
از حیله طریق شرع تغییر کنند
والا ملکی که داد سلطانی داد از خاقانی رباعی 105
1. والا ملکی که داد سلطانی داد
من دانم گفت کام خاقانی داد
تا در لب تو شهد سخنور باشد از خاقانی رباعی 106
1. تا در لب تو شهد سخنور باشد
نشگفت اگر شهد تب آور باشد
خواهی شرفت هردمی اعلا باشد از خاقانی رباعی 107
1. خواهی شرفت هردمی اعلا باشد
باشد طلب فروتنی تا باشد