هر روز فلک کین من از از خاقانی شروانی رباعی 96
1. هر روز فلک کین من از سر گیرد
بر دست خسان مرا زبون تر گیرد
خاقانی وام غم نتوزد از خاقانی شروانی رباعی 97
1. خاقانی وام غم نتوزد چه کند
چون گفت بلاست لب ندوزد چه کند
خاقانی را جور فلک یاد از خاقانی شروانی رباعی 98
1. خاقانی را جور فلک یاد آید
گر مرغ دلش زین قفس آزاد آید
خاقانی را که آسمان از خاقانی شروانی رباعی 99
1. خاقانی را که آسمان بستاید
ای فاحشه زن تو فحش گوئی شاید
چون قهر الهی امتحان از خاقانی شروانی رباعی 100
1. چون قهر الهی امتحان تو کند
حصن تو نهنگ جان‌ستان تو کند
درویش که اخلاق الهی از خاقانی شروانی رباعی 101
1. درویش که اخلاق الهی دارد
در ملک وجود پادشاهی دارد
این چرخ بدآئین نه از خاقانی شروانی رباعی 102
1. این چرخ بدآئین نه نکو می‌گردد
زو عمر کهن حادثه نو می‌گردد
روزی فلکم بخت اگر از خاقانی شروانی رباعی 103
1. روزی فلکم بخت اگر بازآرد
یار از دل گم بوده خبر بازآرد
خواهند جماعتی که از خاقانی شروانی رباعی 104
1. خواهند جماعتی که تزویر کنند
از حیله طریق شرع تغییر کنند
والا ملکی که داد سلطانی از خاقانی شروانی رباعی 105
1. والا ملکی که داد سلطانی داد
من دانم گفت کام خاقانی داد
تا در لب تو شهد سخنور از خاقانی شروانی رباعی 106
1. تا در لب تو شهد سخنور باشد
نشگفت اگر شهد تب آور باشد
خواهی شرفت هردمی از خاقانی شروانی رباعی 107
1. خواهی شرفت هردمی اعلا باشد
باشد طلب فروتنی تا باشد