معشوق ز لب آب حیات از خاقانی شروانی رباعی 108
1. معشوق ز لب آب حیات انگیزد
پس آتش تب چرا ازو نگریزد
در مسلخ عشق جز نکو از خاقانی شروانی رباعی 109
1. در مسلخ عشق جز نکو را نکشند
روبه صفتان زشت خو را نکشند
این رافضیان که امت از خاقانی شروانی رباعی 110
1. این رافضیان که امت شیطانند
بی‌دینانند و سخت بی‌ایمانند
پیغام غمت سوی دلم از خاقانی شروانی رباعی 111
1. پیغام غمت سوی دلم می‌آید
زخمت همه بر روی دلم می‌آید
خواهی شرف مردم دانا از خاقانی شروانی رباعی 112
1. خواهی شرف مردم دانا باشد
عزت مطلب فروتنی تا باشد
توفیق رفیق اهل تصدیق از خاقانی شروانی رباعی 113
1. توفیق رفیق اهل تصدیق شود
زندیق در این طریق صدیق شود
این بند که بر دلم کنون از خاقانی شروانی رباعی 114
1. این بند که بر دلم کنون افکندند
نقبی است که بر خانهٔ خون افکندند
آنجا که قضا رهزن حال از خاقانی شروانی رباعی 115
1. آنجا که قضا رهزن حال تو شود
گر خانه حصار است وبال تو شود
درد سر مردم همه از از خاقانی شروانی رباعی 116
1. درد سر مردم همه از سر خیزد
چون یافت کله درد قویتر خیزد
ساقی رخ من رنگ نمی‌گرداند از خاقانی شروانی رباعی 117
1. ساقی رخ من رنگ نمی‌گرداند
ناله ز دل آهنگ نمی‌گرداند
هرگز لبم از ذکر تو از خاقانی شروانی رباعی 118
1. هرگز لبم از ذکر تو خاموش نشد
یاد تو ز خاطرم فراموش نشد
ای صاحب رای کامل و از خاقانی شروانی رباعی 119
1. ای صاحب رای کامل و بخت بلند
سعی تو برای مال دنیا تا چند