در باغچهٔ عمر من غم از خاقانی شروانی رباعی 132
1. در باغچهٔ عمر من غم پرورد
نه سرو نه سبزه ماند، نه لاله، نه ورد
چون درد تو بر دلم شبیخون از خاقانی شروانی رباعی 133
1. چون درد تو بر دلم شبیخون آورد
دندانت موافق دلم گشت به درد
بخت ار به تو راه دادنم از خاقانی شروانی رباعی 134
1. بخت ار به تو راه دادنم نتواند
باری ز خودم خلاص دادن داند
بخت ار به مراد با توام از خاقانی شروانی رباعی 135
1. بخت ار به مراد با توام بنشاند
گردون ز توام برات دولت راند
روزی فلکم بخت بد ار از خاقانی شروانی رباعی 136
1. روزی فلکم بخت بد ار باز آرد
از این دل گم بوده خبر باز آرد
معشوقه ز لب آب حیات از خاقانی شروانی رباعی 137
1. معشوقه ز لب آب حیات انگیزد
پس آتش تب چرا ازو نگریزد
زلف تو بنفشه ار غلامی از خاقانی شروانی رباعی 138
1. زلف تو بنفشه ار غلامی فرمود
زین روی بنفشه حلقه درگوش نمود
چون نامهٔ تو نزد من از خاقانی شروانی رباعی 139
1. چون نامهٔ تو نزد من آمد شب بود
برخواندم و زو شبی دگر کردم سود
خاقانی از آن کام که از خاقانی شروانی رباعی 140
1. خاقانی از آن کام که یارت ندهد
نومیدی و چرخ داد کارت ندهد
امشب نه به کام روزگار از خاقانی شروانی رباعی 141
1. امشب نه به کام روزگار است آن مرد
ناخورده شراب در خمار است آن مرد
در باغ شعیب و خضر و از خاقانی شروانی رباعی 142
1. در باغ شعیب و خضر و موسی نگرید
تا چشمهٔ خضر و ماه و شعری نگرید
گر بد دارد و گر نکو از خاقانی شروانی رباعی 143
1. گر بد دارد و گر نکو او داند
گر جرم کند و گر عفو او داند