دلها همه در خدمت ابروی تو اند از خاقانی رباعی 156
1. دلها همه در خدمت ابروی تو اند
جان‌ها همه صید چشم جادوی تو اند
تا زخم مصیبت دل خاقانی آزرد از خاقانی رباعی 157
1. تا زخم مصیبت دل خاقانی آزرد
از نالهٔ او جهان بنالید به درد
چون زاغ سر زلف تو پرواز کند از خاقانی رباعی 158
1. چون زاغ سر زلف تو پرواز کند
در باغ رخت به کبر پر باز کند
ای از دل دردناک خاقانی شاد از خاقانی رباعی 159
1. ای از دل دردناک خاقانی شاد
غمهای تو کرد خاک خاقانی باد
ای بت علم سیه ز شب صبح ربود از خاقانی رباعی 160
1. ای بت علم سیه ز شب صبح ربود
برخیز و می صبوحی اندر ده زود
خاقانی هر شبت شبستان نرسد از خاقانی رباعی 161
1. خاقانی هر شبت شبستان نرسد
تو مفلسی این نعمتت آسان نرسد
آن شب که دلم نزد تو مهمان باشد از خاقانی رباعی 162
1. آن شب که دلم نزد تو مهمان باشد
جانم همه در روضهٔ رضوان باشد
چون رایت حسن تو بر افلاک زنند از خاقانی رباعی 163
1. چون رایت حسن تو بر افلاک زنند
عشاق تو آتش اندر املاک زنند
خاقانی ازین خانه و خوان غدار از خاقانی رباعی 164
1. خاقانی ازین خانه و خوان غدار
برخیز و به خانیان کلیدش بسپار
چرخ استر توسن جل سبز اندر بر از خاقانی رباعی 165
1. چرخ استر توسن جل سبز اندر بر
خاقانی ازین توسن بد دست حذر
خاقانی را آنکه بود سلطان هنر از خاقانی رباعی 166
1. خاقانی را آنکه بود سلطان هنر
چون شمع بسی نشست بر کرسی زر
خاقانی اگر یار نماید رخسار از خاقانی رباعی 167
1. خاقانی اگر یار نماید رخسار
رخسار چو زر به ناخنان خسته مدار