رباعیات در دیوان اشعار خاقانی شروانی

1 خاقانی از آن کام که یارت ندهد نومیدی و چرخ داد کارت ندهد

2 در آرزوئی که روزگارت ندهد غرقه شدی و زود گذارت ندهد

1 امشب نه به کام روزگار است آن مرد ناخورده شراب در خمار است آن مرد

2 آسیمه سر از فراق یار است آن مرد القصه به طول‌ها چه زار است آن مرد

1 در باغ شعیب و خضر و موسی نگرید تا چشمهٔ خضر و ماه و شعری نگرید

2 در زیر درخت شاخ طوبی نگرید بر آب روان سایهٔ موسی نگرید

1 گر بد دارد و گر نکو او داند گر جرم کند و گر عفو او داند

2 تا زنده‌ام از وفا نگردانم سر من بر سر اینم آن او او داند

1 گردی لبت از لبم به بوسی آزرد تب دوش تن مرا بیازرد به درد

2 امروز تبم برفت و تب خال آورد تب خال مکافات لبم خواهد کرد

1 دندان من ار دوش لبت رنجان کرد تب با تن من به رنج صد چندان کرد

2 چون دست درازی به لبت دندان کرد تب خال چرا لب مرا بریان کرد

1 رخسار تو را که ماه و گل بنده بود لشکر گه آن زلف سر افکنده بود

2 زلفت به شکار دل پراکند آری لشکر به شکارگه پراکنده بود

1 غم شحنهٔ عشق است و بلا انگیزد جان خواهد شحنگی و رنگ آمیزد

2 خاقانی اگر سرشک خونین ریزد گو ریز که سیم شحنه زین برخیزد

1 صد باره وجود را فرو ریخته‌اند تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند

2 سبحان الله ز فرق سر تا قدمت در قالب آرزوی ما ریخته‌اند

1 آهو بودی پلنگ ب دساز مگرد گرگ آشتیی بکن سر افراز مگرد

2 دانی که دلم ز عشق تو نیمه نماند چون آمده‌ای ز نیمه ره باز مگرد