ای نیش به دل زین فلک از خاقانی شروانی رباعی 180
1. ای نیش به دل زین فلک سفله نواز
وی شیشهٔ عشرت شکن شعبده باز
ای زلف بتم به شب سیاهی از خاقانی شروانی رباعی 181
1. ای زلف بتم به شب سیاهی ده باز
وی شب شب وصل است دژم باش و دراز
ای ماه شب است پردهٔ از خاقانی شروانی رباعی 182
1. ای ماه شب است پردهٔ وصل بساز
وی چرخ مدر پردهٔ خاقانی باز
دل سغبهٔ عشق توست از خاقانی شروانی رباعی 183
1. دل سغبهٔ عشق توست با تن مستیز
اینک دل و تن توراست با من مستیز
آن کعبهٔ دل گرفته از خاقانی شروانی رباعی 184
1. آن کعبهٔ دل گرفته رنگ است هنوز
با ماش به پای پیل جنگ است هنوز
خاقانی رو چو سیر عریان از خاقانی شروانی رباعی 185
1. خاقانی رو چو سیر عریان وش باش
تو تو چو پیاز و دل پر از آتش باش
در طبع بهیمه سار مردم از خاقانی شروانی رباعی 186
1. در طبع بهیمه سار مردم خو باش
با عادت دیوسان ملک نیرو باش
ای گشته به نور معرفت از خاقانی شروانی رباعی 187
1. ای گشته به نور معرفت ناظر خویش
آشفته مکن به معصیت خاطر خویش
او رفت و دلم باز نیامد از خاقانی شروانی رباعی 188
1. او رفت و دلم باز نیامد ز برش
من چشم به ره، گوش به در بر اثرش
خود را مپسند دل پسند از خاقانی شروانی رباعی 189
1. خود را مپسند دل پسند همه باش
نقصان بپذیر و سودمند همه باش
خاقانی اگر نه خس نهادی از خاقانی شروانی رباعی 190
1. خاقانی اگر نه خس نهادی خوش باش
گام از سر کام در نهادی خوش باش
ماند به بهشت آن رخ از خاقانی شروانی رباعی 191
1. ماند به بهشت آن رخ گندم گونش
عشاق چو آدم است پیرامونش