تب کرد اثر در رخ و در از خاقانی شروانی رباعی 288
1. تب کرد اثر در رخ و در غبغب تو
مه زرد شد اندر شکن عقرب تو
کو عمر؟ که داد عیش از خاقانی شروانی رباعی 289
1. کو عمر؟ که داد عیش بستانم از او
کو وصل؟ که درد هجر بنشانم از او
صد ساله ره است از طلب از خاقانی شروانی رباعی 290
1. صد ساله ره است از طلب من تا تو
در بادیهٔ طلب من آیم یا تو
هر روز بود تو را جفایی از خاقانی شروانی رباعی 291
1. هر روز بود تو را جفایی نو نو
تا جامهٔ صبر من بدرد جو جو
چشمم به گل است و مرغ از خاقانی شروانی رباعی 292
1. چشمم به گل است و مرغ دستان زن تو
میلم به می است و رطل مرد افکن تو
گفتی که تو را شوم مدار از خاقانی شروانی رباعی 293
1. گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
صبح است شراب صبح پرتو از خاقانی شروانی رباعی 294
1. صبح است شراب صبح پرتو در ده
زو هر جو جوهری است، جو جو در ده
خاقانی عمر گم شد، از خاقانی شروانی رباعی 295
1. خاقانی عمر گم شد، آوازش ده
دل هم به شکست می‌رود، سازش ده
خاقانی را خون دل رز از خاقانی شروانی رباعی 296
1. خاقانی را خون دل رز در ده
دل سوخته را خام روان پز در ده
ای کرده ز نور رای تو از خاقانی شروانی رباعی 297
1. ای کرده ز نور رای تو دریوزه
از قرص منیر رای تو هر روزه
خاقانی و روی دل به از خاقانی شروانی رباعی 298
1. خاقانی و روی دل به دیوار سیاه
کز بام سپهر ملک بیرون شد ماه
خواهی که شود دل تو از خاقانی شروانی رباعی 299
1. خواهی که شود دل تو چون آئینه
ده چیز برون کن از میان سینه