تب کرد اثر در رخ و در غبغب تو از خاقانی رباعی 288
1. تب کرد اثر در رخ و در غبغب تو
مه زرد شد اندر شکن عقرب تو
کو عمر؟ که داد عیش بستانم از او از خاقانی رباعی 289
1. کو عمر؟ که داد عیش بستانم از او
کو وصل؟ که درد هجر بنشانم از او
صد ساله ره است از طلب من تا تو از خاقانی رباعی 290
1. صد ساله ره است از طلب من تا تو
در بادیهٔ طلب من آیم یا تو
هر روز بود تو را جفایی نو نو از خاقانی رباعی 291
1. هر روز بود تو را جفایی نو نو
تا جامهٔ صبر من بدرد جو جو
چشمم به گل است و مرغ دستان زن تو از خاقانی رباعی 292
1. چشمم به گل است و مرغ دستان زن تو
میلم به می است و رطل مرد افکن تو
گفتی که تو را شوم مدار اندیشه از خاقانی رباعی 293
1. گفتی که تو را شوم مدار اندیشه
دل خوش کن و بر صبر گمار اندیشه
صبح است شراب صبح پرتو در ده از خاقانی رباعی 294
1. صبح است شراب صبح پرتو در ده
زو هر جو جوهری است، جو جو در ده
خاقانی عمر گم شد، آوازش ده از خاقانی رباعی 295
1. خاقانی عمر گم شد، آوازش ده
دل هم به شکست می‌رود، سازش ده
خاقانی را خون دل رز در ده از خاقانی رباعی 296
1. خاقانی را خون دل رز در ده
دل سوخته را خام روان پز در ده
ای کرده ز نور رای تو دریوزه از خاقانی رباعی 297
1. ای کرده ز نور رای تو دریوزه
از قرص منیر رای تو هر روزه
خاقانی و روی دل به دیوار سیاه از خاقانی رباعی 298
1. خاقانی و روی دل به دیوار سیاه
کز بام سپهر ملک بیرون شد ماه
خواهی که شود دل تو چون آئینه از خاقانی رباعی 299
1. خواهی که شود دل تو چون آئینه
ده چیز برون کن از میان سینه