خاقانی اگرچه دارد از خاقانی شروانی رباعی 276
1. خاقانی اگرچه دارد از درد نهان
جان خسته و دیده غرقه و دل بریان
امروز به حالی است از خاقانی شروانی رباعی 277
1. امروز به حالی است ز سودا دل من
ترسم نکشد بی‌تو به فردا دل من
خاقانی را غم نو و درد از خاقانی شروانی رباعی 278
1. خاقانی را غم نو و درد کهن
آورد بدین یک نفس و نیم سخن
خاقانی اگر کسی جفا از خاقانی شروانی رباعی 279
1. خاقانی اگر کسی جفا دارد خو
پاداشن او وفا کن و باز مگو
خاقانی ازین کوچهٔ از خاقانی شروانی رباعی 280
1. خاقانی ازین کوچهٔ بیداد برو
تسلیم کن این غمکده را شاد برو
کو آن می دیرسال زودافکن از خاقانی شروانی رباعی 281
1. کو آن می دیرسال زودافکن تو
محراب دل من ز حیات تن تو
خود را به سفر بیازمودم از خاقانی شروانی رباعی 282
1. خود را به سفر بیازمودم بی‌تو
جان کاستم و عنا فزودم بی‌تو
ای راحت سینه، سینه از خاقانی شروانی رباعی 283
1. ای راحت سینه، سینه رنجور از تو
وی قبلهٔ دیده، دیده مهجور از تو
ای شاه بتان، بتان از خاقانی شروانی رباعی 284
1. ای شاه بتان، بتان چون من بندهٔ تو
در گریهٔ تلخم از شکرخندهٔ تو
کردم به قمار دل دو از خاقانی شروانی رباعی 285
1. کردم به قمار دل دو عالم به گرو
تن نیز به دستخون سپردم به گرو
ای چشم بد آمده میان از خاقانی شروانی رباعی 286
1. ای چشم بد آمده میان من و تو
داده به کف هجر عنان من و تو
دل هرچه کند عشق فزون از خاقانی شروانی رباعی 287
1. دل هرچه کند عشق فزون آید از او
شد سوخته بوی صبر چون آید از او