شد باغ ز شمع گل رعنا از خاقانی شروانی رباعی 264
1. شد باغ ز شمع گل رعنا روشن
وز مشعل لاله گشت صحرا روشن
تا بشنودم کاهوی شیرافکن از خاقانی شروانی رباعی 265
1. تا بشنودم کاهوی شیرافکن من
ماتم زده شد چون دل بی‌مسکن من
تا رخت بیفکند به صحرا از خاقانی شروانی رباعی 266
1. تا رخت بیفکند به صحرا دل من
سرمایه زیان کرد ز سودا دل من
خاقانی اگر توئی ز از خاقانی شروانی رباعی 267
1. خاقانی اگر توئی ز صافی نفسان
بر گردن کس دست به سیلی مرسان
ای روی تو محراب دل از خاقانی شروانی رباعی 268
1. ای روی تو محراب دل غمناکان
وی دست تو سرمایه بر سر خاکان
خاقانی از اول که دمی از خاقانی شروانی رباعی 269
1. خاقانی از اول که دمی داشت فزون
می‌بود درون پرده چون پرده درون
مجلس ز می دو ساله گردد از خاقانی شروانی رباعی 270
1. مجلس ز می دو ساله گردد روشن
چشم طرب از پیاله گردد روشن
ماها دلم از وصال پر از خاقانی شروانی رباعی 271
1. ماها دلم از وصال پر نور بکن
میلی سوی این خاطر رنجور بکن
پیداست که سودای تو از خاقانی شروانی رباعی 272
1. پیداست که سودای تو دارم ز نهان
صفرا مکن این آتش سودا بنشان
تیغ از تو و لبیک نهانی از خاقانی شروانی رباعی 273
1. تیغ از تو و لبیک نهانی از من
زخم از تو و تسلیم جوانی از من
گر خاک ز من به اشک خون از خاقانی شروانی رباعی 274
1. گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
چون زندگی آفت است از خاقانی شروانی رباعی 275
1. چون زندگی آفت است جانم گم کن
چون سایه حجاب است نشانم گم کن