شد باغ ز شمع گل رعنا روشن از خاقانی رباعی 264
1. شد باغ ز شمع گل رعنا روشن
وز مشعل لاله گشت صحرا روشن
تا بشنودم کاهوی شیرافکن من از خاقانی رباعی 265
1. تا بشنودم کاهوی شیرافکن من
ماتم زده شد چون دل بی‌مسکن من
تا رخت بیفکند به صحرا دل من از خاقانی رباعی 266
1. تا رخت بیفکند به صحرا دل من
سرمایه زیان کرد ز سودا دل من
خاقانی اگر توئی ز صافی نفسان از خاقانی رباعی 267
1. خاقانی اگر توئی ز صافی نفسان
بر گردن کس دست به سیلی مرسان
ای روی تو محراب دل غمناکان از خاقانی رباعی 268
1. ای روی تو محراب دل غمناکان
وی دست تو سرمایه بر سر خاکان
خاقانی از اول که دمی داشت فزون از خاقانی رباعی 269
1. خاقانی از اول که دمی داشت فزون
می‌بود درون پرده چون پرده درون
مجلس ز می دو ساله گردد روشن از خاقانی رباعی 270
1. مجلس ز می دو ساله گردد روشن
چشم طرب از پیاله گردد روشن
ماها دلم از وصال پر نور بکن از خاقانی رباعی 271
1. ماها دلم از وصال پر نور بکن
میلی سوی این خاطر رنجور بکن
پیداست که سودای تو دارم ز نهان از خاقانی رباعی 272
1. پیداست که سودای تو دارم ز نهان
صفرا مکن این آتش سودا بنشان
تیغ از تو و لبیک نهانی از من از خاقانی رباعی 273
1. تیغ از تو و لبیک نهانی از من
زخم از تو و تسلیم جوانی از من
گر خاک ز من به اشک خون پالودن از خاقانی رباعی 274
1. گر خاک ز من به اشک خون پالودن
نالید، منال کو گه آسودن
چون زندگی آفت است جانم گم کن از خاقانی رباعی 275
1. چون زندگی آفت است جانم گم کن
چون سایه حجاب است نشانم گم کن