مقصد اینجاست ندای از خاقانی شروانی قصیده 82
1. مقصد اینجاست ندای طلب اینجا شنوند
بختیان را ز جرس صبح‌دم آوا شنوند
...
به جوی سلامت کس آبی از خاقانی شروانی قصیده 83
1. به جوی سلامت کس آبی نبیند
رخ آرزو بی‌نقابی نبیند
...
مشتی خسیس ریزه که اهل از خاقانی شروانی قصیده 84
1. مشتی خسیس ریزه که اهل سخن نیند
با من قران کنند وقرینان من نیند
...
آمد بهار و بخت که عشرت از خاقانی شروانی قصیده 85
1. آمد بهار و بخت که عشرت فزا شود
از هر طرف هزار گل فتح وا شود
...
سر چه سنجد که هوش می‌بشود از خاقانی شروانی قصیده 86
1. سر چه سنجد که هوش می‌بشود
تن چه ارزد که توش می‌بشود
...
سر چه سنجد که هوش می از خاقانی شروانی قصیده 87
1. سر چه سنجد که هوش می بشود
تن چه ارزد که توش می بشود
...
نه دل از سلامت نشان از خاقانی شروانی قصیده 88
1. نه دل از سلامت نشان می‌دهد
نه عشق از ملامت امان می‌دهد
...
در کفم نیست آنچه می‌باید از خاقانی شروانی قصیده 89
1. در کفم نیست آنچه می‌باید
در دلم نیست آنچه می‌شاید
...
مرا صبح دم شاهد جان از خاقانی شروانی قصیده 90
1. مرا صبح دم شاهد جان نماید
دم عاشق و بوی پاکان نماید
...
شه اختران زان زر افشان از خاقانی شروانی قصیده 91
1. شه اختران زان زر افشان نماید
که اکسیر زرهای آبان نماید
...
صفتی است حسن او را که از خاقانی شروانی قصیده 92
1. صفتی است حسن او را که به وهم در نیاید
روشی است عشق او را که به گفت بر نیاید
...
از همه عالم کران خواهم از خاقانی شروانی قصیده 93
1. از همه عالم کران خواهم گزید
عشق دل جویی به جان خواهم گزید
...